تحلیل کلان داده های ماهواره های سنجش از دور با استفاده از شاخص عمق نوری اتمسفر در تعیین نوع آلودگی هوا

در مقاله پیشرو، با هدف تحلیل اپتیکی اتمسفر برای تعیین نوع آلایندگی ذرات موجود در هوای دو شهر تهران ۱۱۱۸۹m)، N ۵۱/۳ و (۳۵/۷E و زنجان ۱۷۰۰m)، ۴۸/۵N و (۳۶/۷E با استفاده از کلان داده های سنجنده OMI ماهواره سنجش از دور Aura، سری ماهواره ای EO ناسا، شاخص عمق نوری اتمسفر در طول موجهای کوتاه تابشی AOD۳۵۴nm ,AOD۳۸۸nm AOD۴۴۰nm و AOD۵۰۰nm استخراج و نمای انگستروم AE ۵۰۰-۴۴۰ , AE۴۴۰-۳۸۸ و AE ۵۰۰-۳۸۸ محاسبه شده است. میانگین ده ساله شاخص های اپتیکی استفاده شده در این پژوهش، عمق نوری هواویزها (AOD) در چهار طول موج مذکور و نمای انگسترم (AE) در بازه های طول موجی (۵۰۰-۳۵۴)، (۵۰۰-۴۴۰) و (۴۴۰-۳۸۸) نانومتر در بازه زمانی ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۹ با قدرت تفکیک مکانی یک درجه به ترتیب برای AOD از ۰,۲۷ تا ۰,۴۷ در زنجان و از ۰,۳۵ تا ۰,۵۵ در تهران و برای AE از ۱,۵۹ تا ۱,۷۸ برای زنجان و برای تهران از ۰/۴۶تا ۱/۴۳ میباشد. که با توجه به بازه تغییرات این دو شاخص وجود ذرات با مد ترکیبی درشت و ریز با انواع شهری- صنعتی و گردغبار که مد غالب شهری- صنعتی است در شهر پرجمعیت، صنعتی و پرترافیک تهران و مد غالب درشت (غبار صحرایی) در هوای شهر نیمه صنعتی و کم جمعیت زنجان قابل نتیجه گیری میباشد. همچنین مقایسه نسبت تغییرات این شاخصها به طول موج های تابشی فرودی اندازه گیری شده که یک شاخص ریاضی و محاسباتی معتبر است، برای هوای این دو شهر نشان میدهد انحنای بیشتر ( غیر خطی بودن ارتباط) برای شهر تهران نسبت به زنجان دلالت بر عدم وجود یک نوع هواویز و به بیان دیگر خصوصیات متفاوت فیزیکی و شیمیایی هواویزها و تولید هواویزهای ثانویه در این شهر است. با استفاده از انحنا نمودار تغییرات به نظر میرسد ترکیبی از مد تجمعی و ریز هواویزها مد غالب هواویزهای جو تهران و وجود ریزگردهای بیابانی مدغالب ذرات هوای زنجان میباشد.

Keywords:

عمق نوری اتمسفر , کلان داده , سنجش از دور , آلودگی هوا