ارزیابی الگوی مکان گزینی خدمات پارک و فضای سبز در شهر ساوه با استفاده از الگوریتم های تحلیل فضایی در ArcGIS

فضای سبز شهری از مهم ترین کاربری های شهری است که از آن همانند ریه های تنفسی شهرها یاد می کنند. از آن جا که اهدافاصلی برنامه ریزی شهری، سلامت، آسایش و زیبایی می باشد، مکان یابی فضای سبز شهری نیز به عنوان یکی از مهم ترین عناصر محیطشهری سهم زیادی در مطلوبیت و مطبوعیت فضا از نظر شهروندان دارد. بنابراین توجه ویژه به سامان دهی مکانی- فضایی این کاربری،گامی مهم در تامین رفاه و آسایش شهروندان محسوب می شود. هدف پژوهش حاضر کاربردی-توسعه ای و روش آن توصیفی-تحلیلیاست . نوع تحقیق کاربردی و با توجه به ماهیت موضوع و اهداف تحقیق رویکرد حاکم بر فضای تحقیق «توصیفی- تحلیلی» است. رویکرد توصیفی شامل توصیف وضع موجود شاخص های مورد بررسی، و رویکرد تحلیلی فضایی به سنجش الگوی توزیع مکانی خدمات فضایسبز و پارک ها است. جامعه آماری این پژوهش فضای سبز و پارک های شهر ساوه می باشد و با توجه به اینکه داده ها از اسناد وآمار شهرداری از جمله گزارش طرح تفصیلی و نقشه های پایه ۱:۲۰۰۰ طرح تفصیلی تهیه استفاده شده است از روشنمونه گیری استفاده نمی شود. جهت سنجش عدالت فضایی از روش آماره موران فاصله استاندارد و تحلیل خوشه ای فضاییچند فاصله ای استفاده شده است. نتایج نشان دهنده این است که الگوی مکان گزینی فضای سبز به صورت تصادفی بوده استو توجهی به عدالت فضایی در مکان گزینی این خدمات انجام نشده است و بدون توجه به عدالت فضایی انجام شده است.

Keywords:

الگوی مکان گزینی , شهر ساوه , فضای سبز و پارک ها , تحلیل فضایی