شراره حاتمی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران- آب و سازه های هیدرولیکی دانشکده مهندسی آب و محیط زیست دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
محمد بهرامی یاراحمدی - استادیار گروه سازههای آبی دانشکده مهندسی آب و محیط زیست دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
مهدی قمشی - استاد گروه سازه های آبی دانشکده مهندسی آب و محیط زیست دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

در اثر برخورد جریان به پایه پل در اطراف آن آبشستگی اتفاق می افتد. با رسیدن عمق آبشستگی به فونداسیون پایه پل،پایداری آن در معرض خطر قرار میگیرد. همه ساله هزاران پل در سراسر جهان در اثر آبشستگی در اطراف پایه های آنهاتخریب می شوند و این مسئله سالهاست که ذهن محققین و مهندسین رودخانه را به خود مشغول کرده است. در تحقیقحاضر به بررسی اثر فاصله طولی بین پایه های مستطیلی بر آبشستگی موضعی پیرامون آنها در کانال مستقیم تحت شرایطهیدرولیکی متفاوت (اعداد فرود ۰/۱۶۰، ۰/۱۸۶، ۰/۲۱۱ و ۰/۲۴۵) پرداخته شده است. نتایج نشان داد که با افزایش فاصله طولی بین پایه ها میزان عمق چاله آبشستگی افزایش یافت و در فاصله ۵ برابر عرض پایه به حداکثر مقدار رسید. با افزایشبیشتر فاصله طولی، میزان عمق چاله آبشستگی کاهش یافت بگونه ای که میزان عمق چاله آبشستگی در فاصله ۸ برابر عرضپایه کمتر از فاصله ۵ برابر عرض پایه بود.

پایه های پل، آبشستگی موضعی، فاصله طولی