بررسی علل کلروز درختچه های یاس هلندی منطقه ۱۷ تهران و ارائه راهکارهای کنترل این عارضه

یاس هلندی از درختچه های همیشه سبز و بومی شرق آسیا و به ویژه ژاپن است که به علت نیاز آبی کم و توانایی مثال زدنی در سازگاری با شرایط اقلیمی مختلف در منظرسازی شهری بسیار مورد توجه قرار گرفته است. بر این اساس معاونت فضای سبز منطقه ۱۷ تهران نیز در سال های اخیر اقدام به کاشت درختچه های یاس هلندی در معابر و بوستان های مختلف این منطقه نموده است. اما مساله ای که در حال حاضر اغلب درختچه های یاس هلندی این منطقه را تحت الشعاع قرار داده مشکل زردی و کلروز این درختچه هاست. بررسی های مقدماتی انجام شده روی درختچه های یاس هلندی بوستان گل حسینی این منطقه نشان داد که غالبا در خاک های آهکی، برگ های این درختچه ها به رنگ زرد مشاهده می شوند. با انجام بررسی های بیشتر مشخص گردید که اثر مستقیم آهک و آبیاری با آب بیکربناتی، که عامل افزایش غلظت بیکربنات در محل و خاک است، دلیل اصلی بروز بیماری فیزیولوژیکی کلروز درختچه های یاس هلندی در این منطقه است که قابلیت جذب آهن توسط این درختچه ها را کاهش داده و موجب زردی برگ آنها می شود. در گام بعد با اصلاح ساختار خاک به کمک کود حیوانی و کلات آهن سعی در رفع این مشکل شد. کودهای حیوانی به علت داشتن ماده آلی، ظرفیت خاک را برای نگهداری آب و مواد غذایی افزایش و کربن دی اکسید و اسیدهای آلی و مواد غذایی موجود در خاک را آماده برای جذب گیاه می نمایند؛ از سوی دیگر سرعت آزاد سازی این مواد را نیز کاهش می دهند که این امر ضمن کاهش مصرف کلات آهن، از هدر رفت آن جلوگیری کرده و در نهایت سبب رفع مشکل کلروز درختچه های یاس هلندی می شود. امید است تا با بکارگیری این شیوه در معابر و بوستان های مختلف این منطقه شاهد سرسبزی و طراوت هر چه بیشتر درختچه های یاس هلندی در سطح منطقه باشیم.

Keywords:

بیماری فیزیولوژیکی , کلروز , یاس هلندی , بیکربنات , کلات آهن