عوامل تعیین کننده به کارگیری فناوری مدیریت تلفیقی آفات در کنترل حشرات

امروزه جهان با مشکل بزرگی به نام رشد جمعیت مواجه است که یکی از پیامدهای آن کمبود غذا می باشد. از سویی بخش عمده ای از تامین غذای این جمعیت رو به رشد به بخش کشاورزی مربوط می شود، در همین راستا افزایش تولیدات بخش کشاورزی ضرورتی انکار ناپذیر بوده است. اما این افزایش تولید با مشکلات زیست محیطی متعددی روبه رو شده است. در این راستا برنامه هایی مانند مدیریت تلفیقی آفات که یکی از روش های کشاورزی پایدار است مطرح گردید، مدیریت تلفیقی آفات عبارت از کاربرد همزمان دو یا چند روش مناسب مبارزه از قبیل شیمیایی، بیولوژیک،زراعی، فیزیکی، میکروبی و رفتاری در کنترل آفات میباشد، مشروط بر این که در اثر اجرای چنین عملیاتی جمعیت آفت مورد نظر در زیرسطح زیان اقتصادی نگهداشته شده و کمترین آسیب نیز به مصرف کنندگان محصولات، دشمنان طبیعی، سایر موجودات زنده و محیط زیست وارد شود. مدیریت تلفیقی آفات یکی از اجزای توسعه پایدار کشاورزی نیز به شمار میآید که بر همافزایی تلاش های مرتبط با توانمند سازی کشاورزان، بکارگیری تکنولوژی های مناسب و سازگار با محیط زیست و مدیریت یکپارچه استوار است.

Keywords:

کشاورزی پایدار , مدیریت تلفیقی , فناوری