اثر آلودگی نفتی بر مقاومت فروروی خاک

هدف از این پژوهش بررسی اثر نفت خام بر مقاومت مکانیکی دو خاک لوم رسی و لوم شنی بود. نمونه خاک های دست نخورده (ارتفاع ۵ سانتیمترx قطر ۵/۱ سانتی متر) از دو بافت لوم شنی (SL) و لوم رسی (CL) جمع آوری شد. سه سطح آلودگی نفتی شامل صفر، ۰/۵ و و ۱ درصد وزنی به نمونه های خاک در طی چهار مرحله در آزمایشگاه افزوده شد. مقاومت مکانیکی خاک SMR با استفاده از ریزفروسنج مخروطی در شش مکش ۱۰، ۳۰، ۱۰۰، ۲۰۰، ۴۰۰ و ۱۵۰۰ کیلوپاسکال پس از به تعادل رسیدن در مکش های ذکرشده اندازه گیری شد؛ و مدل بوسچر بر داده های مقاومت مکانیکی برازش داده شد. نتایج نشان داد مقاومت مکانیکی در هر نوع دو بافت خاک در تیمار شاهد بیشتر از تیمار- های آلوده شده به نفت خام بود. مواد نفتی با قرار گرفتن در بین ذرات خاک سبب کاهش اصطکاک بین ذرات و در نتیجه کاهش مقاومت مکانیکی در خاک های تیمارشده با نفت خام شدند. خاک های شنی به دلیل داشتن سطح ویژه کمتر بیشتر مستعد آبگریزی بوده و درنتیجه اثر تیمارها را شدیدتر نشان دادند. آلودگی نفتی همچنین سبب تغییر ضرایب مدل بوسچر بین تیمارها شد.

Keywords:

نفت خام , مدل بوسچر , بافت خاک , مقاومت مکانیکی