بررسی تاثیر هیدروکربن های کل نفتی (TPHs) و هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای (PAHs) موجود در یک نوع مالچ نفتی بر آلودگی خاک
عنوان مقاله: بررسی تاثیر هیدروکربن های کل نفتی (TPHs) و هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای (PAHs) موجود در یک نوع مالچ نفتی بر آلودگی خاک
شناسه ملی مقاله: AGRICONFS01_075
منتشر شده در اولین همایش ملی پژوهش های جامعه محور در کشاورزی، منابع طبیعی و محیط زیست در سال 1400
شناسه ملی مقاله: AGRICONFS01_075
منتشر شده در اولین همایش ملی پژوهش های جامعه محور در کشاورزی، منابع طبیعی و محیط زیست در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
هاجر مریخ پور - استادیار علوم خاک، گروه کشاورزی، دانشگاه سید جمال الدین اسدآبادی، اسدآباد
سیده بهار عظیمی - استادیار گروه پژوهشی ارزیابی و مخاطرات محیط زیستی پژوهشکده محیط زیست و توسعه پایدار، سازمان حفاظت محیط زیست، تهران، ایران
جلیل بادام فیروز - استادیار گروه پژوهشی اقتصاد محیط زیست پژوهشکده محیط زیست و توسعه پایدار، سازمان حفاظت محیط زیست، تهران
خلاصه مقاله:
هاجر مریخ پور - استادیار علوم خاک، گروه کشاورزی، دانشگاه سید جمال الدین اسدآبادی، اسدآباد
سیده بهار عظیمی - استادیار گروه پژوهشی ارزیابی و مخاطرات محیط زیستی پژوهشکده محیط زیست و توسعه پایدار، سازمان حفاظت محیط زیست، تهران، ایران
جلیل بادام فیروز - استادیار گروه پژوهشی اقتصاد محیط زیست پژوهشکده محیط زیست و توسعه پایدار، سازمان حفاظت محیط زیست، تهران
خاک یکی از منابع مهم و اساسی است که نقش بزرگی را در تامین و تهیه احتیاجات و نیازهای اولیه و ضروری
انسان ایفا می کند. این منبع تجدیدشونده خود چنان به کندی تشکیل می شود که عملا یک منبع غیرقابل تجدید
محسوب می گردد. در حال حاضر فرسایش بادی پیامدهای منفی قابل ملاحظه ای به دنبال دارد. در این راستا به منظور
کنترل فرسایش بادی به ویژه تثبیت ماسه های روان، فعالیت های گسترده ای انجام شده است. مالچ پاشی یکی از
اقدامات اساسی است که در این خصوص صورت می پذیرد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر هیدروکربن های کل نفتی
و هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای موجود در یک نوع مالچ نفتی بر آلودگی خاک بوده است. به همین منظور،
منطقه ای به مساحتی ۱۰۰۰۰ متر مربع (۱۰۰×۱۰۰) در شهرستان آران و بیدگل از استان اصفهان تحت پاشش مالچ قرار گرفت و نمونه برداری ۶ ماه پس از مالچ پاشی انجام شد. نمونه برداری از خاک تا عمق ۱۵ سانتی متر (۰-۲، ۲-۵، ۵-۱۰ و ۱۰-۱۵
سانتی متر) صورت پذیرفت. نتایج نشان داد مقادیر فنانترن و آنتراسن در کاربری حفاظت آبهای
زیرزمینی بیش از آستانه مجاز استاندارد می باشد. لذا در مکانهایی با سطح آب زیرزمینی بالا امکان آلودگی آبهای
زیرزمینی با این ترکیبات آلی وجود دارد. غلظت ترکیبات بنزو a آنتراسن، بنزو g h i پریلن و بنزو a پیرن، برای تمام
کاربری ها به غیر از حفاظت محیط زیست و آبهای زیرزمینی بالاتر از حد آستانه مجاز می باشد.
کلمات کلیدی: هیدروکربن های کل نفتی، هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای، خاک
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1265398/