فاطمه ابراهیمی میمند، - Phd student of Sport injury and Corrective Exercises, University of Tehran, Kish international campus
حسن دانشمندی - Associate Professor of Corrective Exercises and Sport Injury, University of Guilan۲
شقایق سیار - master of Corrective Exercises and Sport Injury, University of Guilan
علیرضا اسدی کرم - Medical Student of Medical Sciences, University of Hormozgan.

مقدمه: از میان مبتلایان به بیماری فلج اطفال درصد قابل توجهی پس از بهبودی از حمله اولیه ویروس و با گذشت سال ها، علائم و نشانه های جدیدی را تجربه می کنند. با توجه به اهمیت برخورداری از زندگی فعال در سلامت افراد با سابقه ابتلا به بیماری فلج اطفال و نیز ضرورت ارتقاء ظرفیت های عملکردی در این افراد، در پژوهش حاضر به بررسی مقایسه کیفیت زندگی در افراد  با  سابقه ابتلا به بیماری فلج اطفال ورزشکار و غیر ورزشکار  پرداخته شده است. روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و جامعه آماری آن را تمامی افراد دارای  با سابقه ابتلا به بیماری فلج اطفال استان کرمان تشکیل  دادند  می دهند. از این میان مجموعا ۲۸ نفر با سابقه بیماری فلج اطفال و میانگین سنی ۲۳/۸ ± ۶۱/۳۶ به صورت هدفمند و در دسترس به عنوان آزمودنی انتخاب شدند و براساس سطح و میزان فعالیت بدنی منظم، در دو گروه ورزشکار و غیرورزشکار قرار گرفته و با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی ۳۶ سوالی (FS-۳۶)؛    ۳۶    SF-مورد مقایسه قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از آزمون t مستقلو آزمون همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ در سطح معناداری۰۵/۰≥P استفاده شد. نتایج: نتایج این تحقیق نشان داد که اختلاف معناداری در کارکرد جسمی (۰۰۲/۰ =P)، اختلال نقش به دلیل سلامت جسمی (۰۴/۰ =P)، انرژی/خستگی (۰۴/۰ =P)، درد (۰۳/۰ =P) و سلامت عمومی (۰۴/۰ =P) بین دو گروه افراد با سابقه ابتلا به بیماری فلج اطفال ورزشکار و غیرورزشکاروجود داشت  دارد، درحالیکه بین اختلال نقش به دلیل سلامت هیجانی، بهزیستی هیجانی و کارکرد اجتماعی تفاوت معناداری وجود نداشت. همچنین بین سلامت جسمانی دو گروه تفاوت معناداری مشاهده شد (۰۲/۰ =P)، در صورتیکه بین سلامت روانی آن ها تفاوت معناداری مشاهده نگردید. نتیجه گیری: افراد دارای  با سابقه ابتلا به بیماری فلج اطفال تحت تاثیر انجام فعالیت های بدنی منظم از سلامت جسمانی بیشتری برخوردار بوده و از اختلالات عملکردی کمتری رنج می برند. ارتقاء وضعیت جسمانی این افراد از طریق برنامه های تمرینی می تواند نقش به سزا یی در بهبود کیفیت زندگی آنان ایفا کند.

Poliomyelitis, Quality of life, Physical health, Mental health., فلج اطفال, کیفیت زندگی, سلامت جسمانی, سلامت روانی.