عملکرد سیستم وتیور در تصفیه تکمیلی پساب شهری

با توجه به کمبود شدید منابع آب در ایران، استفاده از پساب تصفیه شده شهری در بخش کشاورزی و آبیاری، روشی موثر در برطرف نمودن نیاز آبی گیاهان می باشد. یکی از روش های تصفیه، گیاه پالایی ست. گیاه وتیورگراس در این زمینه، توجهات بسیاری را معطوف خود کرده است. تحقیق حاضر به منظور بهبود کیفیت فاضلاب شهری توسط گیاه وتیورگراس به صورت هیدروپونیک، با هدف استفاده در آبیاری انجام گرفته است. این پژوهش در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار، انجام شد. مخازنی فایبرگلاسی به حجم ۱۰۰۰ لیتر تهیه و سپس از دو نوع فاضلاب خام و تصفیه شده به طور مجزا پر گردید. تیمارها شامل دو تراکم ۴ و ۸ تایی، شاهد، هوادهی و بدون هوادهی بودند. در این پژوهش از سه زمان ماند ۳، ۷ و ۱۴ روزه استفاده گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که بهترین تراکم در انجام پالایش فاضلاب شهری توسط گیاه وتیورگراس، تراکم ۴ تایی بوده به علاوه روند هوادهی و عدم هوادهی تیمارها تاثیر زیادی بر پارامترهای اندازه گیری شده ندارد. در اکثر پارامترهای اندازه گیری شده (به غیر از BOD۵) مشاهده شد که زمان ماند ۷ روزه با زمان ماند ۱۴ روزه تفاوت معناداری ندارد، از همین رو بهترین زمان ماند نیز ۷ روزه در نظر گرفته شد. بر طبق انجام آزمایش ها، کارآمدی حذف ترکیبات BOD۵، COD، آمونیوم، نیترات، فسفات و پتاسیم در فاضلاب تصفیه شده و در طی دوره به ترتیب ۴۲، ۵۵، ۹۱، ۶۶، ۸۹، ۹۷ درصد می باشد.

Keywords:

حذف آلاینده ها , کشت هیدروپونیک , گیاه پالایی , وتیورگراس