ارزیابی کارایی تولید انتروپی در واکنش‏های شیمیائی به عنوان منبع مؤثرگرما در فرایند

ارزیابی کارایی منابع انرژی در صنایع شیمیایی گامی مؤثر در بازشناسی دامنه کارکردی فرایندهاست و ممیزی آن از اهمیت ویژه‏ای برخوردار است. در یک چرخه داخلی نوعی زمینه‏سازی تبادل حرارت به واسطه وجود سطح انرژی در یک سامانه واکنش شیمیایی موجود است که روند مبادله ‏‏گرما در آن به دلیل کمیت پتانسیل شیمیایی در واکنش نقش اساسی را داراست. لیکن از طرفی این تبادل حرارت، اسباب جاری سازی برخی بازگشت‏ناپذیری‏ها که توأم با تولید انتروپی است را شامل می‏شود. در اینجا روشی قابل طرح است که دریافت مقدار واقعی و بهبودیافته‏ای از کیفیت جدیدی در تبدیل گرما را رقم می‏زند، بیان می‏شود. در اینجا یک مطالعه موردی واکنش گرماگیر هیدروژن‏زدایی2 پروپانول که نتیجه اش استون و هیدروژن است؛ در نظرگرفته می‏شود. در مقابل واکنش اگزوترمیک هیدروژناسیون استون باعث تولید ایزوپروپیل الکل است. برخلاف آنچه که در منابع پیشنهاد می‏شود؛ در اینجا بنا به وقوع هیدروژن‏زدایی با درجه حرارت Tm، فرصت داده می‏شود تا دما به بالاتر از نقطه جوش Tb ایزوپروپیل الکل برسد و همزمان عمل جداشدن نهایی ایزوپوپانول فراهم گردد. تولید داخلی انتروپی در برقراری یک واکنش هیدرژن‏گیری و هیدروژناسیون در راکتور به عنوان تابعی از درجه حرارت هیدروژناسیون Thقابل محاسبه و دارای سه مقدار متفاوت با معیار Th -Tm است. این مقاله نشان می‏دهد؛ به لحاظ بازگشت‏ناپذیری‏ها که برای این دسته از درجات حرارت وجود دارند و به لحاظ راندمان پایین موتورگرمایی مفروض Tm>Tb، بازده گرمایی مزبور خیلی پایین تر از بازده کارنو برای دسترسی به شرایط بالای درجه حرارت است