سارا بخشی - دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
بهرام عابدی - استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
یحیی سلاح ورزی - استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

شاه توت حاوی مقادیر بالایی از مواد مغذی ارزشمند، طعم متمایز و همچنین منبع خوبی از ترکیبات زیست فعال می باشد که برای سلامتی سودمند است. اطلاعات مربوط به رسیدن محصول امکان شناسایی نقطه مطلوب بلوغ برای برداشت محصول را فراهم می کند. از آن جا که شرایط اکولوژیکی و خصوصیات ژنتیکی بر محتوای بیوشیمیایی توت سیاه تاثیر گذار است، لذا بررسی اثر پایه بر خصوصیات فیزیکوشیمیایی شاه توت در طی بلوغ منجر به شناخت پایه برتر از نظر محتوای بیوشیمیایی می گردد و بهترین زمان برداشت را مشخص می کند. این تحقیق به منظور بررسی اثر دو پایه M.nigra و M.alba بر خصوصیات فیزیکوشیمیایی میوه شاه توت در طی ۴ مرحله رسیدگی (سبز، صورتی، قرمز و سیاه) انجام گرفت. این آزمایش به صورت کرت های خرد شده در زمان و بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با ۴ تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد که در صفت وزن از اوایل تا اواسط رسیدگی پایه توت نقلی بیشتر از پایه شاه توت بود و از اواسط تا اواخر رسیدگی پایه شاه توت از وزن بیشتری برخوردار بود در حالی که در صفت درصد وزن خشک میوه روند تغییرات برعکس وزن بود. پایه M.nigra از میزان پی اچ، شاخص طعم، فنول کل، آنتی اکسیدان، آنتوسیانین بیشتری نسبت به پایه M.alba برخوردار بود و پایه M.alba میزان خاکستر بیشتری نسبت به پایه M.nigra داشت آنتوسیانین کل در هر دو پایه از اواسط مراحل رسیدگی تا آخرین مرحله رسیدگی افزایش چشم گیری داشت و دامنه تغییرات آنتوسیانین کل در طی مراحل رسیدگی حدودا بین ۰/۷۵) تا ۳۸۲/۶۵ میلی گرم / لیتر) بود. نتایج در پژوهش اخیر نشان داد که با پیشرفت بلوغ اکثر صفات فیزیکوشیمیایی میوه شاه توت افزایش یافت و در اکثر صفات در مرحله آخر رسیدگی((Ms۴ بیشترین خواص فیزیکوشیمیایی یافت گردید، لذا بهترین زمان برداشت در مرحله آخر رسیدگی و بلوغ کامل تشخیص داده شد.

آنتوسیانین، آنتی اکسیدان، توت سیاه ، صفات فیزیکی، صفات بیوشیمیایی، مراحل بلوغ.