فرنگیس منصوری - عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور ،ایران.لرستان. پلدختر

حمله بیولوژیکی یا جنگ بیولوژیکی به معنی استفاده از عوامل بیولوژیکی، اعم از باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها و فراورده های آن ها به منظور اهداف خصمانه برای کشتن یا ناتوان کردن انسان ها، جانوران یا گیاهان است. بعبارت دیگربه هرنوع وسیله ای از این قبیل که به منظور انتشار عمدی ارگانیسم های مولد بیماری یا فرآورده های بیولوژیک با هدف آسیب و کشتار به کار برده می شود، سلاح بیولوژیک گفته می شود و معمولا به عنوان بخشی از سلاح های کشتار جمعی شناخته می شود. با پیشرفت تکنولوژی های جدید نظامی و توسعه کشور ها از منظر علمی، نزاع و درگیری میان دولت ها نیز به اشکال نوین تغییر یافته. پس از پایان جنگ سرد و همزمان با ظهور شرایط جدید در ساختار نظام بین الملل، تاکتیک دولت ها در استفاده از ابزارهای جنگی تغییر و سبب روی آوردن آنها به ابزار های نرم برای جنگ های نوین شده است. در کنار استفاده از ابزارهای جنگ سایبری، استفاده مخرب از ابزار تسلیحات بیولوژیک با توجه به ویژگی های خاص آن مورد توجه برخی از قدرت های بزرگ و حتی گروههای تروریستی و نهادهای غیر دولتی قرار گرفته است. از جمله دلایل استفاده از سلاح های بیولوژیک این است که این سلاح ها به سختی کشف می شوند و به لحاظ اقتصادی به صرفه تر هستند چرا که هزینه یک سلاح بیولوژیکی به مراتب کمتر از تسلیحات متعارف است. علاوه بر این، تولید آنها بسیار آسان است؛ زیرا می توان از فناوری های رایج مانند تولید واکسن ها، مواد غذایی، اسپری ها، نوشیدنی ها و آنتی بیوتیک ها برای تولید استفاده کرد. بهرحال در این مقاله به روش تحلیلی و توصیفی خواهیم دید که استفاده از عوامل بیولوژیک بعنوان سلاح تحت قوانین حقوق بشر و حقوق بشردوستانه بین المللی ممنوع است و همچنین استفاده از عوامل بیولوژیکی در درگیری مسلحانه نیز یک جنایت جنگی است.

حمله بیولوژیک، عوامل بیولوژیکی، قوانین بین المللی، منع ، سلاح