مبانی توسعه پایدار در معماری و اثرات آن بر جامعه جهانی

توسعه پایدار به مفهوم پیشرفت و رسیدن به تعالی و در عین حال برطرف کردن تمامی خواسته ها و نیازهای نسل حاضر بدون از بین بردن یا به مخاطره انداختن قابلیت های نسل های آینده در تامین نیازهایشان می باشد. همچنین بهبود شاخص های اقتصادی، به معنای افزایش کیفیت زندگی تمامی مردم جهان است، لذا رشد اقتصادی محور اساسی توسعه اقتصادی خواهد بود. اما همانطور که با مطالعه کتاب-های اقتصادی نیز می توان متوجه شد، رشد اقتصادی در طول زمان افزایش می یابد و سبب افزایش سطح درآمد ملی می شود. پیش از آنکه هر جامعه ای بتواند به پایداری برسد، عدالت بین نسل ها و برون نسل-ها را باید تامین کند. توسعه اقتصادی و اجتماعی باید به شکلی تحقق پذیرد که بر نسل های آینده هزینه ای تحمیل نشود و اثرات غیر مثبت فعالیت های اقتصادی را به حداقل برساند. لذا می توان گفت، توسعه پایدار عبارتست از توسعه اقتصادی که در دراز مدت تداوم داشته باشد. امروزه اتفاق نظر نسبتا وسیعی در حال شکل گیری است که رشد اقتصادی دیگر نمی تواند بدون به حساب آوردن آلودگی ها، ضایعات و خطراتی که فعالیت اقتصادی، نحوه تولید و مصرف بر محیط زیست و در نهایت بر خود انسان وارد می آورد، تداوم یابد. به همین دلیل در سال های اخیر مفهوم توسعه پایدار مورد توجه قرار گرفته است. توسعه شهری و معماری پایدار از مباحث مهم در حوزه شهرسازی و معماری است که توجه بخش وسیعی از اندیشمندان و صاحب نظران توسعه شهری و طراحان معماری را به خود جلب کرده است. علیرغم تلاش های صورت گرفته در سال های اخیر، کمبود تجربیات علمی و پژوهشی که تبیین کننده مفاهیم و مباحث این حوزه باشد حتی در سطوح جهانی نیز به شدت احساس می شود. از این رو در این مقاله با بررسی و جستجو در منابع موجود، تلاش بر آن شد تا مفهوم توسعه پایدار در معماری و اصول و ارکان آن مورد بحث و تشریح قرار گیرد.

Keywords:

طراحی , توسعه پایدار , معماری , توسعه اقتصادی