علی خضری - کارشناسی ارشد معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

نور به عنوان عنصری مهم در معماری ساختمان های کوچک و بزرگ، همیشه یکی از عوامل تاثیر گذار بر معماری و عمران ساختمان ها و حتی شهر بوده است. نور می تواند بستر مناسبی را برای آرامش روان، آسایش تن و جان و تبلور رشد ممتاز اخلاقی انسان فراهم آورد. احساسات، کنش ها، دریافت و همچنین تندرستی انسان از نور و روشنایی تاثیر می گیرد. همچنین با توجه به کارکردهای درمانی، روانی و اجتماعی به طور مستقیم می تواند بر رفتار اشخاص موثر باشد. به همین دلیل علت توجه به اثرات روانی نور به عنوان یکی از اصول طراحی فضای معماری توصیه می شود. معماری با بهره گیری از نور به عنوان عنصری بنیادی می-تواند خالق حال و هوایی باشد و عواطفی را برانگیزد. این مقاله با هدف دستیابی به عوامل روحی، روانی و انسانی متاثر از میزان نور با استفاده از روش تحقیق تفسیری- تحلیلی از ابتدا از طریق مطالعه کتابخانه به جمع آوری مطالب پرداخته سپس به بررسی و تحلیل نظریه ها، در نهایت اثرات روانی و رفتاری افزایش میزان حضور نور مورد نیاز در محیط در قسمت نتیجه گیری به صورت جدولی ارائه شده است.

نور، معماری، انسان، فضا، روانشناسی محیط.