بررسی مبانی نظری حاکم بر شکل گیری بافت شهری و کالبد معماری بومهای بیابانی در ارائه راهکارهای نوین طراحی معماری و شهرسازی

کویر انتهای زمین است. پایان سرزمین حیات. در کویر گویی به مرز عالم دیگر نزدیکیم و از آن است که ماورالطبیعه را که همواره فلاسفه از آن سخن گفته اند و مذهب بدان می خواند در کویر به چشم می توان دید، می توان احساس کرد.در بررسی مبانی نظری حاکم بر شکل گیری معماری و شهرسازی در طی هزاران سال در مناطق کویری ایران، شاهد این هستیم که معماران ایرانی با درک صحیح از بیابان در ارائه برنامه مدیریتی زیستی، دست به اختراعاتی زده اند که این اختراعات و ابداعات ، معماری و شهرسازی این مناطق را به یک سبک تبدیل کرده است. این معماران حد اعلایی از شناخت محیط، شناخت نیازهای انسان، توجه به ارزش های معنوی، هویت، استقلال، خودکفایی، مقیاس انسانی و نحوه تلفیق طبیعت و معماری را در طول هزاران سال به دوش کشید اند. با توجه به اینکه بخش اعظمی از کشور ایران را کویر تشکیل می دهد و توسعه تکنولوژی در دهه های اخیر باعث بی هویتی معماری امروزی در چگونگی انطباق تکنولوژی نوین با معماری کهن کشورمان شده است، لذا در این مقاله سعی بر آن شده تا پس از بررسی و گرد آوری اصول و مبانی نظری معماری و شهرسازی حاکم بر مناطق بیابانی و اصولی را جهت طراحی معماری و شهرسازی پایدار این مناطق ارائه نماییم تا نقشی هرچند کوچک در توسعه پایدار مناطق بیابانی ایران عزیزمان برداشته باشیم.

Keywords:

بوم های بیابانی , راهکارهای نوین , توسعه پایدار , معماری , شهرسازی