مکان یابی بهینه جهات توسعه فیزیکی شهر علی آباد با استفاده از روشAHPدرمحیط GIS

تحلیل و ارزیابی عوامل اساسی برای توسعه فیزیکی شهرها یکی از دغدغه های اصلی برنامه ریزان شهری و به خصوص جغرافیدانان است. در شرایطی که در اغلب شهرها توسعه کالبدی روندی سریع و فزاینده دارد، شناخت و مکان یابی اراضی مناسب برای توسعه کالبدی شهرها بسیار ضروری می باشد تعیین جهت بهینه توسعه شهری تلاشی است در جهت حفاظت از منطقه پشتیبان شهر که به نحوی تامین کننده اکوسیستم شهری است. افزایش جمعیت بیولوژیک و مهاجر به شهر علی آباد با جمعیت بیش از ۷۵هزار نفر، گسترش بی رویه و پر شتاب پیکره شهر علی آباد و توسعه صنایع، اگر چه زاییده مجموعه ای از عوامل اقتصادی اجتماعی است، ولی سر چشمه بسیاری از مشکلات زیست - محیطی خواهد بود که نیازمند یک اتخاذ یک استراتژی مناسب به منظور توسعه فیزیکی شهر در مناطق با کاربری ها متناسب شهری است . در این مقاله که در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) تعداد۱۵ معیار موثر در مکان یابی جهات مناسب به منظور توسعه فیزیکی مانندعوامل ژئومورفولوژیکی، عوامل هیدرولوژیکی، عوامل اقلیمی،کاربری زمین ودسترسی به صورت نقشه تهیه شده وسپس با استفاده از تحلیل سلسله مراتبیAHP با اعمال اوزان مناسب برای هر معیارتخصیص زمین برای توسعه فیزیکی شهری مدلسازی شده است. نقشه تولید شده از این تکنیک نشاندهنده محدود بودن زمین های حریم شهر علی آباد به منظور توسعه شهری است ، با این وجود ما می توان زمین هایی را به این امر اختصاص داد که کمترین تناقص ویا عدم تناسب با کاربری های شهری را داشته باشند باتوجه به مدل اجرا شده به نظر می رسد که سمت غرب شهر علی آباد ودرحد فاصل تپه های جنگلی کم ارتفاع و زمین های کشاورزی و در راستای اتوبان در دست احداث مناسب ترین اراضی برای توسعه آتی شهر می باشند .

Keywords:

مکان یابی , علی آباد , توسعه شهری , فرایند تحلیل سلسله مراتبی , سیستم اطلاعات جغرافیایی