تهیه نقشه فرسایش آبکندی با استفاده از فنون سنجش از دور (مطالعه موردی :منطقه لامرد استان فارس(

یکی از نیازهای تحقیقاتی برای اجرای اصول آبخیزداری و حفاظت خاک، شناسایی مناطق دارای خطر بالای فرسایش و تهیه نقشه رخساره­های فرسایشی از جمله آبکندها می­باشد. یکی از شیوه­های قابل اجرا برای تهیه نقشه فرسایش خاک با استفاده از سنجش از دور، استفاده از قابلیت­های توانمند الگوریتم­های طبقه­بندی تصاویر ماهواره­ای است. طبیعت پیچیده فرسایش آبکندی و نواحی مجاورآن (ناهمگنی) ثابت کرده­است که تهیه نقشه فرسایش آبکندی به وسیله روش­های پارامتریک مبتنی بر پیکسل متداول، در طبقه­بندی تصاویر ماهواره­­ای چالش برانگیز است. در این پژوهش تلاش شده تا با مقایسه روش­های مختلف طبقه­بندی مبتنی بر پیکسل بهترین و مناسب ترین روش به منظور تهیه دقیق­تر نقشه فرسایش آبکندی دشت لامرد انتخاب شود. در این راستا تصاویر سنجنده IRS منطقه لامرد با این روش­های مبتنی بر پیکسل - حداکثر احتمال و ماشین بردار پشتیبان- طبقه­بندی شد. نتایج تحقیق نشان داد که  روش طبقه­بندی ماشین بردار پشتیبان  نقشه را با دقت و صحت بالاتری (شاخص کاپا ۶۳/۰) نسبت به روش­ حداکثر احتمال (شاخص کاپا ۵۴/۰) تولید کرده است و برای مطالعات آینده تهیه نقشه فرسایش آبکندی در منطقه مورد مطالعه پیشنهاد می­شود. یکی از مهم­ترین دلایل این برتری این است که ماشین بردار پشتیبان یک طبقه­بندی­کننده غیر­پارامتریک است و تنها از بردارهای پشتیبان، که در محدوده­ی همپوشانی (مرز) کلاس­ها، قرار می­گیرند استفاده می­کند و متاثر از واریانس داخلی کلاس­ها نیست، بعلاوه تفکیک پذیری کلاس­ها را با استفاده از تغییر شکل­های مختلف افزایش می­دهد.

Keywords:

سنجش از دور , طبقه بندی مبتنی بر پیکسل , فرسایش آبکندی , لامرد , ماشین بردارپشتیبان