تحلیل ساختاری و جنبشی گستره بین گسل مشا و گسل شمال تهران

در این پژوهش گستره مشا-لواسان (جنوب خاور البرز مرکزی) منطبق بر شمال باختر نقشه ۱:۱۰۰۰۰۰ شرق تهران مورد مطالعه قرار گرفت. در مطالعات ساختاری حاضر چهار رده بر اساس راستای چین ها و گسل ها تعیین شد و تنش های پدیدآورنده آن ها با تاریخچه زمین ساختی البرز مرکزی، مقایسه گردید. این چهار رده عبارتند از: ۱) گسل های معکوس با راستای E-W و چین های همراه با آن­ها با همین راستا، ۲) گسل های راستالغز راست بر با راستای NW-SE که با چین­های ENE-WSW همراه شده اند، ۳) گسل های راندگی با راستای SE-NW و چین های همراه آن ها با راستای SE-NW و ۴) گسل های عادی با راستای N-S تا NE-SW. بیشترین ساختارهای گستره، چین­ها و گسل­های رده سوم این تقسیم­بندی هستند که بر اثر ترافشارش چپ­بر، در پی فشار صفحه عربستان به صفحه ایران مرکزی به وجود آمده­اند. با بررسی عکس های ماهواره ای، بازدید­های صحرایی و اطلاعات لرزه ای و ترکیب این داده ها با نتایج ریخت زمین ساختی، مدلی برای گستره ارائه شد که نشان می­دهد بر اثر حرکت چب بر گسل های مشا، شمال تهران و دره اوشان، گستره بین این گسل ها دچار یک چرخش ساعتگرد شده است. این چرخش به روشنی در روند چین ها قابل شناسایی می باشد.