بررسی سنگ شناسی، کانه زایی، زمین شیمی و زمین دماسنجی در نشانه مس جوزبن، جنوب شرق دامغان

نشانه رگه­ای مس جوزبن با ابعادی به پهنای ۵/۱ متر و طول حدودا ۱۰۰ متر در ۱۲۰ کیلومتری جنوب – جنوب شرق دامغان و در بخشی از کمربند آتشفشانی ترود – چاه شیرین واقع شده است. این کمربند دارای سنگ­های آتشفشانی کالک آلکالن می باشد. کانه­زایی های این کمربند تحت تاثیر دو گسل اصلی، گسل ترود در جنوب منطقه و گسل انجیلو در شمال منطقه، قرار دارد. سنگ­های آتشفشانی و نفوذی منطقه مورد مطالعه از نوع کوارتز دیوریت، کوارتز مونزونیت، داسیت، آندزیت می­باشند. بافت غالب سنگ­های این منطقه نیز، پورفیری، گرانولار و پویکیلیتیک می­باشد. دگرسانی های مشاهده شده شامل سریسیتی شدن، سیلیسی شدن، کلسیتی شدن و پروپیلیتیک می­باشد. کانه­زایی منطقه در قالب کانی­های سولفیدی از جمله پیریت، کالکوپیریت، گالن و بورنیت و نیز کانی اکسیدی هماتیت رخ داده است. کانی­های ثانویه از قبیل کولیت، کالکوسیت، مالاکیت و هیدروکسید­های آهن قابل مشاهده است. براساس مطالعات زمین شیمیایی، می­توان گفت که سنگ میزبان منطقه از یک ماگمای کالک آلکالن اشباع از آلومین منشاء گرفته و در ارتباط با یک کمان آتشفشانی می­باشد. با توجه به مطالعات سیالات درگیر انجام شده بر روی کانی کوارتز، مشخص گردید که دامنه دمای همگن شدگی بین ۱۳۰ تا ۱۹۰ درجه سانتی­گراد و شوری محلول در محدوده ۴ تا ۵/۱۴ درصد وزنی معادل NaCl تغییر می­کند. همچنین دماسنجی انجام شده بر مبنای ریخت­شناسی بلورهای کانی پیریت، دمای حدود C°۲۵۰ را برای زون دگرسانی، روشن می­سازد. این داده­ها حاکی از آن است که کانی سازی احتمالا در عمقی حدود ۱۰۰ متر زیر سطح و در شرایط سطح گرمایی و از نوع کانسارهای آهن – مس- طلا صورت گرفته است.

Keywords:

جوزبن , دامغان , زمین شیمی , سطح دمایی , سیالات درگیر