سنجش تاب آوری شهری در برابر خطر وقوع زلزله مطالعه موردی: شهر اردبیل

شهر اردبیل یکی از کانون های پر خطر از نظر احتمال وقوع زلزله در ایران است. این مسئله تهدیدی جدی برای پایداری توسعه این شهر محسوب می شود. هدف این پژوهش سنجش میزان تاب آوری شهر در برابر خطر وقوع زلزله های احتمالی است. این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی و از نظر هدف، کاربردی است. بر این اساس تاب آوری شهر بر مبنای ۱۴ معیار در قالب ۴ مولفه اصلی به روش دلفی و توسط ۵۰ خبره ارزیابی شده اند. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون های t تک نمونه ای، فریدمن، کندال و تحلیل مسیر در قالب نرم افزار SPSS استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهند که وضعیت تاب­آوری شهر اردبیل در برابر وقوع زلزله احتمالی در مجموع مولفه ها، با میانگین ۳۳/۳  نامطلوب است. هم­چنین میزان تاب آوری شهر در حین وقوع و بعد از وقوع زلزله بسیار کمتر و در سطح ۹۵ درصد معنی­دار است. از بین مولفه های چهارگانه، مولفه کالبدی با مجموع اثرات مستقیم و غیر مستقیم ۵/۵۶ درصد آلفا را تبیین نموده و موثرترین مولفه در تاب آوری شهر اردبیل است. ابعاد چهارگانه تاب آوری، روی هم رفته توانستند ۹/۷۴درصد از تاب آوری شهر اردبیل را تبیین نمایند. در پایان و بر مبنای یافته های پژوهش و در چارچوب ۴ مولفه اصلی، پیشنهاداتی برای تاب آور نمودن شهر در مقابل خطر وقوع زلزله های احتمالی در شهر اردبیل ارائه شده اند.

Keywords:

تاب آوری شهری , تحلیل مسیر , زلزله , شهر اردبیل , مدیریت بحران