احمد لشگری - دانشجوی دکتری تکتونیک، گروه زمین شناسی، دانشگاه بیرجند
محمودرضا هیهات - استادیار، گروه زمین شناسی، دانشگاه بیرجند
محمد مهدی خطیب - استاد، گروه زمین شناسی، دانشگاه بیرجند
مهدی نجفی - استادیار گروه زمین شناسی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی علوم پایه زنجان

سازند میشان یکی از واحدهای سنگ چینه­ای نئوژن است که در جنوب و جنوب باختری ایران گسترش فراوانی دارد. در سال­های اخیر به منظور دستیابی به سن دقیق این سازند، مطالعاتی با استفاده از داده­های فسیل شناسی و همچنین استفاده از ایزوتوپ­های استرنسیم انجام شده است. در مناطق چین خورده جوان همچون کمربند چین خورده زاگرس که حاوی رسوباتی هستند که دچار دفن شدگی عمیق نشده­اند، یکی از مناسب ترین روش­های بدست آوردن سن رسوبات، استفاده از مطالعه مغناطیس دیرینه است. با استفاده از این روش می­توان رسوبات غیر دریایی رودخانه­ای و همچنین رسوبات آبرفتی را که اغلب فاقد ویژگی­های زیست چینه­ای و رادیومتریک مناسب جهت تعیین سن هستند را سن یابی کرد و  همچنین نرخ رسوبگذاری توالی مورد مطالعه را نیز بدست آورد. در این پژوهش سن سازند میشان با استفاده از روش مگنتو استراتیگرافی، در ناحیه تاقدیس جریک واقع در شمال خاوری فروافتادگی دزفول مطالعه شده است، در برش مورد مطالعه، سن مرز زیرین و بالایی سازند میشان به ترتیب ۱/۱۴ و ۶/ ۱۳ میلیون سال (میوسن میانی) برآورد شده است. همچنین میانگین نرخ رسوبگذاری برای این سازند بعد از تراکم ثانویه ۳۸ سانتیمتر در هزار سال به دست آمد.

تاقدیس جریک, چینه نگاری مغناطیسی, سازند میشان, فروافتادگی دزفول