بررسی ارتباط بین ویژگی های گوشه داری، بافت سطحی و وجود ریزترک در سنگدانه های طبیعی با مساحت، شیب و طول آبراهه اصلی در حوزه بالادست مخروط افکنه های واقع در شمال دشت دیره
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 259
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESRJ-10-2_013
تاریخ نمایه سازی: 21 شهریور 1400
Abstract:
ویژگیهای ریختشناسی حوزهها مانند مساحت، شیب و طول رودخانه اصلی میتوانند بعضی از خصوصیات سنگدانهها مانندگردشدگی، بافت سطحی و میزان ریزترکها را تحتتاثیر قرار دهند. ابتدا از طریق تصاویر ماهوارهای، نقشههای زمینشناسی و بازدیدهای میدانی، ۱۲ مخروطافکنه انتخاب شد که دارای حوزه بالادستی مشابهی از نظر سنگشناسی هستند. از قسمت وسط ۱۲ مخروطافکنه، ۱۵۰ نمونه برای سه اندازه متفاوت شن (۵۰ نمونه برای هر اندازه) برداشت گردید و ویژگیهای فوقالذکر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان میدهد که با کاهش شیب، افزایش مساحت و طول مسیر جریان حوزه بالادست مخروطافکنهها، گردشدگی افزایش، بافت سطحی صافتر و میزان ریزترکها کاهش مییابد. کمترین میزان گردشدگی در مخروطافکنه دارای مساحت حوزه بالادستی ۲۷ و ۳۳ هکتار و در محدوده سنگدانههای با اندازه ( mm۵/۱۲-۱۶) در حالی که بیشترین میزان گردشدگی در مخروطافکنه دارای بزرگ ترین مساحت حوزه بالادستی (۲۰۶ و ۳۰۹ هکتار) و بزرگ ترین سنگدانهها ( mm۲۵-۵/۳۷) به دست آمده است. از نظر بافت سطحی نیز بیشترین زبری و کمترین زبری به ترتیب در مخروطافکنهای با مساحت حوزه بالادستی ۲۵ هکتار و ذرات ( mm۵/۱۲-۱۶) و مخروطافکنه با مساحت حوزه بالادستی ۳۰۹ هکتار و سنگدانه های mm۳۷.۵-۲۵ مشاهده شده است. از نظر ریزترک نیز کمترین درصد ترک در ریزترین سنگدانه های برداشت شده از مخروطافکنه با مساحت حوزه بالادستی ۳۰۹ هکتار به میزان ۱۰ درصد و بیشترین میزان ترک در درشتترین سنگدانههای برداشت شده از مخروطافکنه با مساحت حوزه بالادستی ۲۹ و ۳۳ هکتار به میزان ۳۲ درصد، به دست آمده است. همچنین وضعیتی مشابه با مساحت حوزه بالادست برای طول مسیر جریان دیده شد.
Keywords:
Authors
کاظم بهرامی
دانشجوی دکتری مهندسی زمین شناسی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه خوارزمی
سید محمود فاطمی عقدا
استاد، دانشکده علوم زمین، دانشگاه خوارزمی
علی نورزاد
دانشیار، دانشکده مهندسی آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی
مهدی تلخابلو
استادیار، دانشکده علوم زمین، دانشگاه خوارزمی