افشین اکبرپور - گروه کانی شناسی و اکتشافات کاربردی، پژوهشکده علوم زمین سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران

کانسار آهن میمون آباد در توالی سنگ های آتشفشانی- رسوبی ژوراسیک و توده های نفوذی ژوراسیک-کرتاسه در شمال زون سنندج-سیرجان رخنمون دارد. کانی سازی آهن بیشتر به صورت مگنتیت است که به اشکال عدسی ، رگه ای، رگچه ای و نواری است. این کانسار دارای بافت پراکنده، توده ای، جانشینی و شبکه ای است. کانی های همراه بیشتر آمفیبول، اکتینولیت، اپیدوت و کوارتز هستند که در بخش هایی با کانی های رسی و کلسیت همراهند. تغییرات اکسید آهن در کانسنگ بین ۳۰ تا ۹۰ درصد است. عنصر آهن با گوگرد همبستگی مثبت و با تیتانیم، منیزیم، منگنز همبستگی منفی نشان می دهد. وانادیم از ۱۷ تا ۱۰۷ گرم در تن متغیر است. کاهش مقدار  CrوV  در این کانسار، منشا ماگمایی را برای آن مردود می سازد. مجموع مقادیر عناصر نادر خاکی در این کانسار بین ۲۶ تا ۲۸۳ گرم در تن است. غنی شدگی عناصر کمیاب سبک نسبت به عناصر کمیاب سنگین در کانسار نشانه تفریق است. براساس مقایسه پراکندگی REE، کانسار آهن میمون آباد شبیه کانسارهای آهن رسوبی است. تغییرات عناصر نادر خاکی در مگنتیت نشان دهنده دو منشاء اولیه و ثانوی برای کانی سازی آهن میمون آباد است. به این صورت که آهن ابتدا به شکل میان لایه در سنگ های رسوبی- آتشفشانی ژوراسیک تشکیل شده و توسط سیالات داغ حاصل از توده نفوذی، جابه جا شده و در افق های بالاتر تجمع نموده است. حضور اپیدوت و آکتینولیت فراوان که گاهی با گارنت نیز همراه است نشانه ی یک فاز  پیرو متاسوماتیسم می باشد.

اسکارن, رسوبی, ژئوشیمی, کانه زایی آهن, کردستان