مهدی رمضانی - دانشگاه علامه طباطبایی
غلام رضا مستعلی پارسا - دانشیار رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبایی تهران

تتبع در متون کهن، برای علاقمندان امروزی - در کنار جذابیت - دارای برخی مضایقی است که طی آن جز با امعان نظر، تامل و مراجعه به کتب مرتبط مقدور نیست؛ حال اگر این متون به زیور تصنع و تکلف نیز مزین باشند،  اهمیت کار را دو چندان می­کنند.  از جمله کتبی که به خاطر ابعاد تاریخی - ادبی- فرهنگی، توجه شارحان و علاقمندان را به خود جلب، و باعث تالیف آثاری در این زمینه شده، کتاب نفثه­المصدور نسوی است. در این میان، یکی از شروحی که با نگاهی متفاوت بدان پرداخته، کتاب «درد دل؛ تحریر نوین نفثه­المصدور» تالیف منصور ثروت است. ایشان در این کتاب با در نظر داشتن طیف­های مختلف علاقمندان در رشته­های مختلف، این متن را به شیوه­ای استادانه به نثری ساده و روان درآورده­اند که در نوع خود منحصر به فرد و قابل تحسین است؛ حال آنکه هر متنی به مصداق «به ناچار حشوش بود در میان» خالی از برخی اشکالات ولو اندک نیست. از جمله اشکالات این برگردان، صرف نظر از برخی اغلاط تایپی در متن اصلی، مربوط به کم­توجهی شارح محترم به کتاب  مستطاب امیرحسن یزدگردی و برخوردهای مختلف با متن در موقعیت­های یکسان است. این پژوهش با بهره­گیری از روش استقرایی مبتنی بر تحلیل و با بازبینی چندین باره، با ارائه پیشنهاداتی در پی تنقیح هر چه بهتر این اثر بوده است. 

نفثه المصدور, نقد و بررسی, امیرحسن یزدگردی, نثر فنی