نسرین فلاح - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید باهنر کرمان

ابوریحان بیرونی، دانشمند بزرگ ایرانی صاحب کتاب و تالیفات بزرگ در زمینه­های متعدد علوم زمان خود بوده­است که متاسفانه تنها معدودی از آن باقی­مانده­است. این امر احاطه کامل او را در همه علوم زمان خود نشان­می­دهد؛ بر­این­اساس باید در میان مشاهیر ادبیات فارسی، بخصوص معاصران وی، به ابعاد مختلف چهره علمی این محقق بزرگ اشاره­شود. این پژوهش به شیوه تحلیلی- توصیفی بر اساس منابع کتابخانه­ای به گردآوری داده­هایی پیرامون شیوه انعکاس چهره ابوریحان بیرونی در آثار مشاهیر ادب پارسی، اعم از شعر سنتی و نثر تاریخی- ادبی بخصوص در قرن چهارم و پنجم می­پردازد و با نگرشی تحلیلی، داده­های موجود را ارزیابی­می­کند. یافته­های موجود انعکاس محدود و تک­بعدی این شخصیت بزرگ در پاره­ای آثار یا سکوت تاریخی- ادبی را نشان­می­دهد که در مقایسه با حضور سایر شخصیتهای علمی، بخصوص حکمای یونانی در این آثار  تحلیل­می­شود.