نقش بافت های فرسوده شهری در گسترش آسیب های اجتماعی: بافت قدیم شهر خرم آباد: محله زیدبن علی

آسیب های اجتماعی تهدید کننده امنیت اجتماعی یک جامعه می باشد و به طبع آن تاثیر مستقیمی بر روی امنیت روانی افراد یک جامعه می گذارد. الگوی توسعه شتابان شهرنشینی بدون توجه به ظرفیت های موجود در هسته مرکزی شهرها در ایران با آسیب های اجتماعی زیادی همراه شده است. هم اکنون هسته مرکزی (بافت قدیمی) اکثر شهرها به مهمترین کانون های بروز جرم و جنابت و ناهنجاری تبدیل شده اند. بافت تاریخی خرم آباد در مرکز ثقل هندسی ساختار کالبدی و سازمان فضایی شهر واقع شده است و از نظر نقش و عملکرد اقتصادی و فرهنگی دارای وجوده و جایگاه متفاوتی در مقایسه با مناطق توسعه یافته جدید و نهایتا در ارتباط با پیکره کلی شهر دارا می باشد. حضور قدرتمند و تاثیرگذار قلعه فلک الافلاک دردرون بافت تاریخی جایگاه و نقش فرهنگی متمایزی را برای بافت رقم زده است. استقرار بازار قدیمی شهر در بافت تاریخی و فراهم کردن پتانسیل ها و کارکردهای اقتصادی شهر تاثیر چشمگیری داشته و دارد، علیرغم زنده بودن بافت قدیم در شهر خرم آباد متاسفانه با مشکلاتی چون فرسودگی، عرض کم معابر، مهارجت، مشکلات امنیتی و غیره مواجه است، همه این عوامل امنیت اجتماعی را در این محلات و بویژه محله زیدین علی کاهش داده است. در این تحقیق با استفاده از شاخص های کیفی (مصاحبه و بحث های گروهی) و کمی (پرسش نامه) نقش آسیب های اجتماعی در وضعیت محله زیدین علی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بدست آمده نشانگر آن است که مهاجرت ساکنان بومی و جایگزینی آن ها توسط افراد ضعیف چه از لحاظ فرهنگی و چه اقتصادی در این محله و سایر محلات، عدم توجه کافی سازمان های ذیربط با بافت تاریخی و عملکرد مشخص آن ها در برخورد با مسائل موجود در بافت، عدم تمایل سرمایه گذاران بخش خصوصی به سرمایه گذاری در این محلات به دلیل مشکلات امنیتی و دلایل دیگر گسترش آسیب های اجتماعی در این محله شده و نقش و اهمیت این محلات را در توسعه شهر خرم آباد کاهش داده است.

Keywords:

آسیب های اجتماعی , شاخص های کمی و کیفی , محلات شهر خرم آباد , محله زیدین علی