اقلیم کاربردی و توسعه گردشگری (مطالعه موردی: شهر سبزوار)

گردشگری و اقلیم وابستگی زیادی به هم دارند. بگونه ای که اغلب گردشگران در انتخاب مقصد و زمان سفر شرایط آب و هوایی را مدنظر قرار می دهند. نظر به اینکه شرایط اقلیمی مطلوب، یک منبع و پتانسیل مهم برای گردشگری محسوب می شود، در این تحقیق سعی شده با استفاده از داده های هواشناسی روزانه، داده های موقعیتی و ترموفیزیولوژی انسانی به محاسبه شاخص زیست اقلیمی، دمای معادل فیزیولوژیک (PET) به ارزیابی شرایط اقلیم آسایشی شهر سبزوار در مقیاس روزانه پرداخته شود. علاوه بر آن بر اساس فراوانی وقوع پدیده های هواشناسی، پتانسیل ها و محدودیت های اقلیمی در زمینه گردشگری شناسایی شد. طبق نتایج بدست آمده دوره مطلوبیت و آسایش اقلیمی در شهر سبزوار کوتاه و به مدت ۳۸ روز است. این دوره در ۲۰ روز اول اردیبهشت و نیمه اول مهرماه به وقوع می پیوندد. عمده محدودیت های اقلیمی در این شهر برخورداری از تنش حرارتی زیاد در طی ماه های خرداد، تیر و مرداد و همچنین تنش سرمایی در ماه های آذر، دی و بهمن ماه است که بنظر می رسد جهت امور گردشگری نامنسب است. بدیهی است توجه به این موضوع می تواند جهت ارائه تقویت زمانی مناسب گردشگری و برنامه ریزی در این راستا موثر واقع شود.

Keywords:

گردشگری , شاخص دمای معادل فیزیولوژیک , پارامترهای اقلیمی , اقلیم آسایشی , سبزوار