اسفندیار کهزادی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نجف آباد
احمد خادم الحسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه اصفهان
هیمن بایزیدپور - استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نجف آباد

با رشد شتابان شهرنشینی در دهه های اخیر، شهرها به عنوان بزرگترین مجموعه زیستی جهان، پذیرای بیش از دو سوم جمعیت جهان تا سال ۲۰۲۰ خواهند بود. با گسترش این روند در نهایت زمین به سمت تبدیل شدن به سمت جهان شهری می رود. این روند در حالی در شهرها اتفاق می افتد که در دهه های اخیر جابجایی و حمل و نقل در شهرها، به ویژه شهرهای پرجمعیت همواره به عنوان یکی از اساسی ترین مسائل شهری مطرح بوده است. سامانه اتوبوس های تندرو (BRT) به عنوان یکی از اقتصادی ترین راهکارها و با داشتن مزیت هایی همچون افزایش سرعت اتوبوس با احداث مسیر ویژه، کاهش زمان توقف اتوبوس در ایستگاه با دریافت کرایه در هنگام ورود مسافر به ایستگاه، کاهش زمان انتظار و کاهش زمان و سهولت دسترسی به عنوان یکی از کارآمدترین سیستم ها در شبکه حمل و نقل عمومی شناخته شده است که می تواند در قالب شبکه ای کامل، و با سرعت بالا مسافران را در سطح شهر جابجا نماید. این پژوهش در پی آن است تا به معرفی سامانه اتوبوس های تندرو (BRT)، مزیت های آن نسبت به دیگر وسیله های مورد استفاده در شبکه حمل و نقل عمومی و استفاده از تجارب دیگر کشورها از این سامانه در راستای توسعه پایدار شهری بپردازد.

سامانه اتوبوس های تندرو (BRT)، حمل و نقل عمومی، توسعه پایدار شهری، شهر سالم