نقش تزئینات معماری در تعریف هویت شهری؛ (نمونه موردی: تزئینات آجرکاری)

Publish Year: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 221

This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SNCHC02_104

تاریخ نمایه سازی: 22 شهریور 1400

Abstract:

تزئینات در معماری ایرانی در خدمت تاکید بر ایده ی اصلی بنا می باشد و بطور کلی دارای دو وجه اشتراک است اول همگی علائم ادراکی اند و دوم همگی عناصر فیزیکی صرف محسوب می شوند. این مطلب به معنای زائد بودن تزئینات نیست. در معماری ایرانی برای صفت تزئینات از واژه زیبا به معنای زیبنده بودن و در خور و شایسته بودن استفاده می شود. تزئینات در معماری ایرانی پاسخگوی نیازهای فیزیکی و روانی است. تزئین در هنر اسلامی برای بیان فضای قدسی است، هنرمند ایرانی کوشیده است تا ماده را به سوی ساحت معنا سوق دهد. اساس هنر در بینش اسلامی شرافت بخشیدن به ماده است. یکی از پرکاربردترین نوع این تزئینات در معماری ایران آجرکاری است. آجرکاری در بسیاری از شهرهای ایرانی زینت بخش جداره های شهری در قالب سردرها و ایوان های ورودی، مناره ها و گنبدهای بناهای مذهبی و ... بوده است. در این مقاله به تزئینات معماری شهری به ویژه تزئینات آجرکاری و تاثیر آن بر تعریف هویت شهری در سبزوار پرداخته شده است.

Authors

زینب مرادی

کارشناس ارشد مرمت و احیای بناها و بافت های تاریخی و عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت معلم سبزوار

نفیسه استیری

کارشناس ارشد پژوهش هنر و مدرس دانشگاه تربیت معلم سبزوار

علی صالحی

مدرس دانشگاه و کارشناس ارشد مرمت و احیای بناها و بافت های تاریخی

علی چشمی

مهندس کامپیوتر و مدرس دانشگاه تربیت معلم