فرانک احمدی - کارشناسی ارشد دانشگاه علم و هنر
محمدباقر فخرزاد - دانشیار دانشگاه یزد

در این پژوهش، یک مساله ی مکان یابی- تخصیص با پارامترهای تصادفی مورد بررسی قرار می گیرد. در این مساله مکان و زمان رخ دادن تقاضای مشتریان تصادفی بوده و از توزیع های احتمالی مشخصی پیروی می کنند. مدل ریاضی به صورت یکمساله ی مکان یابی- تخصیص پیوسته با محدودیت ظرفیت بر روی منابع توسعه داده می شود. مدل مطرح شده دارای سه تابع هدف است که این توابع هدف از طریق شبیه سازی احتمالی قابل محاسبه هستند. تابع هدف اول کمینه کردن زمان انتظارمشتریان تا دستیابی به خدمت، تابع هدف دوم کمینه کردن مجموع طول صف و تابع هدف سوم کمینه کردن تعداد مشتریانانصرافی می باشد. با توجه به Np-hard بودن مساله و شرایط خاصی که بر توابع هدف حاکم است، از الگوریتم های تکاملیبرای حل مدل استفاده می شود. نهایتا مدل پیشنهادی از طریق مثال عددی بررسی می شود. در همین راستا ابتدا مفروضاتمثال عددی شامل توزیع آماری مکان حضور مشتریان، توزیع آماری ورود آن ها، طبقه بندی مناطق از نظر نوع خدمت دهندهها و سرعت خدمت دهی در مناطق مختلف تشریح می گردد. مساله در سه سناریو بر پایه الگوریتم ژنتیک و شبیه سازی مونتکارلو حل شده و نتایج حل ارائه و در قالب نمودار مقایسه و تحلیل شده اند. نتایج نشان می دهد که هنگامی که به خدمتدهنده با زمان خدمت دهی بالا ظرفیت صف بیشتر تخصیص داده می شود، متوسط طول صف برای کل سیستم کاهش مییابد، تغییر میانگین مکان حضور مشتریان تاثیر منفی بر تعداد مشتریان انصرافی دارد، افزایش میزان پراکندگی فاصله حضورمشتریان تا خدمت دهنده باعث می شود که متوسط تعداد مشتریان انصرافی کمتر شود و تاثیر منفی بر مجموع زمان سفر وانتظار مشتریان دارد.

عدم قطعیت، مکان یابی تخصیص، الگوریتم ژنتیک، شبیه سازی مونت کارلو