وحید علیزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک، موسسه آموزش عالی روزبه زنجان
محمد حمیصی - دکترای مهندسی مکانیک دانشگاه مکانیک و انرژی، دانشگاه شهید بهشتی

سازه های هوایی و هواپیماها از تجهیزات دقیق و حساس در صنعت محسوب می شوند. این تجهیزات باید همواره در طول فرایندساخت و همچنین پس از تولید و در زمان استفاده به طور دقیق مورد بازرسی قرار گیرند زیرا نقص در یک قطعه یا مجموعهممکن است باعث ایجاد هزینه های بسیار بالا و بعض ا جبران ناپذیر گردد. در صنایع هوایی و هواپیما ها عموما سعی می شود کهاز موادی استفاده شود که ضمن داشتن استحکام بالا برای تحمل نیرو های وارده به سازه، دارای وزن پایینی باشند.همچنین اینمواد باید بتوانند شرایط محیطی مختلف را تحمل کرده و در مقابل خوردگی مقاوم باشند. در این راستا در گذشته از انواع آلیاژهای فولادی استفاده می شد اما پس از پیشرفت های بیشتر در عرصه ی هوا و فضا از آلیاژ های مختلف آلومینیوم و منیزیم بهرهگرفتند و امروزه به استفاده از انواع کامپوزیت ها روی آورده اند. کامپوزیت ها بر خلاف آلومینیوم و مواد فلزی دیگر ساختاریکنواختی ندارند، بدین معنا که با وجود آسیب های درون ساختاری از بیرون سالم دیده می شوند. در نتیجه استفاده از موادمختلف در ساخت هواپیما ها، شرکت ها را ملزم می سازد تا از روش های مختلفی برای تست سلامت تولیدات خود چه در حینتولید و چه در زمان استفاده از آنها استفاده نمایند. تعیین عیوب جهت جلوگیری از خرابی ها، به خصوص در ساختارها و سازههای هوایی هدف اصلی تست های غیر مخرب می باشد. در صنایع هوایی بخصوص جهت تست مواد مرکب، ساختارهای لانهزنبوری و سرامیک ها، در زمینه تست های غیر مخرب مطالعات و تحقیقات بسیاری صورت گرفته است.

آزمون غیر مخرب، آزمون جریان گردابی، پروب