ارزیابی رفتار قاب های فولادی دارای نامنظمی در برابر خرابی پیشرونده با لحاظ نمودن تاثیر ناشی از مدلسازی میان قاب های مصالح بنایی

خرابی پیشرونده به گسترش یک آسیب موضعی اولیه در درون سازه اتلاق می شود. به دنبال آسیب موضعی در اثر حذف یک یاچند عضو باربر، خرابی به صورت زنجیرهای در سازه گسترش می یابد و باعث خرابی بخشی از سازه یا کل سازه می شود. بیشاز ۲۰۰ سال است که از میانقاب در سازه ها استفاده می شود. این المان ها در ساختمان ها برای تقسیم بندی فضا و یا به عنوانپوشش محیط ساختمان به کار می روند. ایراد عمده میانقاب ها آن است که در زلزله به طور ناگهانی ترک می خورند و یا به طورکامل می شکنند. در صورت ترک خوردگی مولفه زلزله در جهت عمود بر دیوار عمل مینماید که باعث خروج دیوار از صفحهخود گردد. این موضوع تاکنون در دنیا باعث تلفات زیادی در زلزله ها شده است. جهت بررسی خرابی پیشرونده قاب دو طبقهنامنظم با سیستم قاب خمشی فولادی مطابق با ضوابط لرزهای و طراحی آئین نامه های ایران مورد بررسی قرار گرقته است.همچنین جهت مقایسه نتایج قاب ها و نامنظمی از روش مسیر جایگذین بار و تحلیل استاتیک خطی مورد استفاده قرار گرفتهاست. جهت صحت یافتن نتایج مدل دو بعدی قاب در نرمافزار اجزای محدود آباکوس شبیه سازی شده است. در پژوهش انجامگرفته وجود میانقاب ها در قاب های ساختمانی می توانند به طور قابل توجهی سختی اولیه و حداکثر بار عمودی اعمال شده راافزایش دهند که نسبت به قاب خالی می توان گفت حدود ۵ برابر بار بیشتری تحمل میکند. وجود میانقاب ها همچنین می توانندشکل پذیری قاب های فولادی را کاهش دهند. با این حال وجود دهانه ها سهم دیوارهای میانقابی را کاهش می دهد. حضوربازشو در میانقاب، همواره سبب افزایش شکل پذیری قاب های دارای بازشو نسبت به نمونه های بدون بازشو نمی شود. وجودبازشو در دیوار میانقاب، باعث کاهش سختی و ظرفیت باربری قاب ها می گردد که نسبت به قاب خالی ۳.۵ برابربیشتر بار تحمل می کند.

Keywords:

خرابی پیشرونده , میانقاب , ساختمان های نامنظم , قاب فولادی , مدل سازی