بررسی رابطه بین ارزیابی عملکرد معلمان و توانمندسازی آنان

هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین ارزیابی عملکرد معلمان و و توانمند سازی آنان میباشد. این پژوهش ازنظر طرح جزو طرح های کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه ی آماری پژوهش کلیه معلمان مقطع ابتدایی ناحیه ی ۲ آموزش و پرورش شهر شیراز است که تعداد آنها ۱۰۰۰ نفر می باشد و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای ساده برحسب ویژگی های جمعیت شناختی)جنسیت ( و با توجه جدول کوکران حجم نمونه ۲۷۸ نفر انتخاب گردید. در این پژوهش برای جمع آوری داده ها از دو مقیاس ارزیابی عملکرد )موسیل ، ۲۰۱۴ ( و توانمندسازی معلمان ) شرت و رینهارت، ۱۹۹۲ ( استفاده شد. برای بررسی روایی و پایایی دو مقیاس نامبرده به ترتیب از روش تحلیل گویه و برای سنجش پایایی آن ها از ضریب آلفای کرونباخ و تحلیل عامل تائیدی استفاده گردید و نتایج نشان دهنده ی تائید روایی و پایایی مقیاس ها است. به منظور تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از آزمون تی تک نمونه ای، تی مستقل، ضریب رگرسیون ساده و چندگانه با استفاده از نرم افزار آماری spss۲۶ استفاده گردید. یافته ها نشان داد که ابعاد ارزیابی عملکرد معلمان ناحیه دو شیراز، از سطح قابل قبول بالاتر و از سطح کفایت مطلوب پایین تر و در سطح ۰.۰۰۰۱ معنی دار می باشد.ابعاد توانمندسازی معلمان از سطح قابل قبول بالاتر و معنی دار اما تنها ابعاد شان و منزلت، خودکارآمدی، استقلال و اثرگذاری از سطح کفایت مطلوب بالاتر ومعنی دار بودند.همچنین در مقایسه توانمندی معلمان زن و مرد ناحیه دو شیراز، تفاوت معنی داری بین این دو گروه یافت نشد. ارزیابی عملکرد پیش بینی کننده ی مثبت و معنی دار توانمند سازی معلمان می باشد و از میان ابعاد ارزیابی عملکرد بعد کیفیت قویترین پیش بینی کننده ی مثبت و معنی دار توانمندسازی معلمان می باشد.

Keywords:

ارزیابی عملکرد , ارزیابی عملکرد معلمان , توانمند سازی , توانمندسازی معلمان