سیاست خارجی منطقه ای ایران از منظر عربستان بر اساس رویکرد سازه انگاری

نوشتار پیش رو در­صدد تجزیه و تحلیل چشم ­انداز سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران از زاویه دید عربستان، اعم از مجامع دانشگاهی و سیاسی است. جهت دست­یابی به این مهم، از رهیافت سازه ­انگاری معنا­گرایانه به­ همراه سازه­ انگاری تاریخی بهره برده ­ایم. نزد سازه ­انگاران، هویت، تاریخ، روایت ­سازی و برداشت ذهنی برجسته می­ شود. این رویکرد، ذیل توجه به معنا و برداشت زبان، واژگان و مفاهیم را نیز مورد توجه قرار می­ دهد. لذا، بر­اساس این رویکرد، سیاست خارجی را می­ توان هماهنگ کردن و برقراری تناسب میان واژه ­ها با جهان، جهان خود با جهان دیگر و جهان با واژگان دانست. در این اثنا، روایت کردن و روایت ­سازی دو مفهوم مرکزی هستند که اهمیت می­ یابند. مقاله حاضر، به خوانش فهم عربستان از سیاست خارجی ایران ضمن به کارگیری روش سازه ­انگاری پرداخته است. در این مقاله، ضمن بهره­ گیری از رویکرد سازه ­انگاری معنا­گرایانه، به نقش کلیدی زبان، معنا، برداشت و بیناذهنیت، تاریخ و هویت توجه شده است.

Keywords:

سیاست خارجی , سازه انگاری , عربستان , ایران