بررسی رابطه بین هوش معنوی و کیفیت حسابرسی با تاکید بر نقش تعدیل گر شایستگی حسابرسان

هدف پژوهش، بررسی رابطه بین هوش معنوی و کیفیت حسابرسی با تاکید بر نقش تعدیلگر شایستگی حسابرسان است. روش پژوهش، توصیفی پیمایشی است . جامعه آماری پژوهش حاضر حسابرسان شاغل در سازمان حسابرسی که همزمان عضو جامعه حسابداران رسمی ایران نیز می باشد که تعداد آنها ۱۷۳ حسابرس است. برای تعیین حجم نمونه آماری در این پژوهش، از فرمول حجم نمونه در جوامع معلوم ( ۱۲۰ نفر) استفاده شد. روش نمونه گیری در پژوهش حاضر، تصادفی ساده است . داده ها با استفاده از آزمون رگرسیون ساده و چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . ابزار انداز هگیر متغیرهای پژوهش پرسشنامه است. به منظور اندازه گیر ی متغیرهای هوش معنوی از پرسشنامه کینگ ( ۲۰۰۸ )، کیفیت حسابرسی و شایستگی حسابرسان از پرسشنامه پژوهش نونه النهر و کریمی ( ۱۳۹۶ ) استفاده شده است . نتایج نشان داد بین هوش معنوی و کیفیت حسابرسی رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین، نشان داد که شایستگی حسابرسان رابطه بین هوش معنوی و کیفیت حسابرسی را تعدیل می کند .

Keywords:

هوش معنوی , کیفیت حسابرسی , شایستگی حسابرسان