تاثیر کارآیی، جریان وجه نقد و اندازه شرکت بر گسترش اعتباری شرکت ها

گسترش اعتباری مهم ترین منبع ریسک دارایی های اعتباری می باشد و از این جهت مورد توجه بانک ها و سرمایه گذاران بورس است گسترش اعتباری، ریسک نشات گرفته از کوتاهی در پرداخت ، مرتبه ی خاصی دارد زیرا که به نخستین نقش بانک در اقتصاد یعنی جمع آوری سپرده و دادن وام ارتباط دارد. بر این اساس هدف از پژوهش حاضر شناسایی تاثیر کارآیی، جریان وجه نقد و اندازه شرکت بر گسترش اعتباری در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار می باشد. این پژوهش از نظر نوع هدف جزء پژوهش های کاربردی است و روش پژوهش از نظر ماهیت و محتوایی پیمایشی اکتشافی می باشد. از سوی دیگر پژوهش از نوع پس رویدادی است جامعه آماری پژوهش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار ابتدای سال ۱۳۹۳ تا انتهای سال ۱۳۹۸ هست نمونه اماری شامل ۱۲۲ شرکت می باشد. برای گردآوری داده های مورد نظر از سایت بورس و نرم افزار اطلاعات مالی شرکت ها (نرم افزار ره آورد نوین) استفاده شده است. سپس، برای آماده سازی اطلاعات از نرم افزار اکسل استفاده شد. برای آزمون فرضیات ابتدا با استفاده از آزمون F مقید، درستی ادغام داده ها مورد آزمون قرارگرفته و سپس بر اساس آزمون هاسمن نوع روش آزمون (اثرات ثابت یا اثرات تصادفی) تعیین گردیده و با توجه به نوع روش نسبت به برآورد مدل اقدام شده است. جهت بررسی معنی دار بودن کل مدل از آماره F استفاده شده است. به منظور آزمون فرضیه های پژوهش از مدل رگرسیون چندگانه با استفاده از داده های تلفیقی استفاده گردید. نتایج نشان داد کارآیی، جریان وجه نقد و اندازه شرکت بر گسترش اعتباری در شرکت های پذیرفته شده بورس موثرند.

Keywords:

گسترش اعتباری , کارآیی شرکت , جریان وجه نقد , اندازه شرکت