نقش اپیدمی کرونا بر ریسک سیستمی بخش بانکی ایران

بحران کرونا ویروس-کووید ۱۹ پیش از هر چیزی تهدیدی برای سلامت عمومی شناخته می شد، اما رفته رفته تبدیل به یک تهدید اقتصادی جهانی شده است. تاثیر این اپید می فراتر از بخش بهداشت و درمان احساس می شود و پیامدها ی اقتصادی شدیدی را نشان می دهد. بخش بانکی بیشترین درگیری با این ویروس را داشته و ریسک های زیادی را بر اثر این ویروس متحمل شده است. موضوع ریسک سیستمی، مبحث جدید در ادبیات اقتصاد مالی بوده و بخش عمده ای از مطالعات تجربی را در سال های اخیر به خود اختصاص داده است. یکی از نهادهایی که براساس تجربیات جهانی می تواند با ریسک سیستمی خیلی مرتبط باشد بانک ها هستند. هدف از این مطالعه، اندازه گیری ریسک سیستمی صنعت بانکی در دروان بروز اپیدمی کرونا و مقایسه با بحران های گذشته می باشد. برای دستیابی به این هدف، با به کارگیری سنجه دلتای ارزش در معرض خطر شرطی ارائه شده توسط آدریان وبرونرمایر( ۲۰۱۱ ) و توسعه یافته شده توسط جیرادی و آرگون( ۲۰۱۳ )، به کمک مدل همبستگی شرطیپویا می پردازد. برای این منظور، داده های روزانه شاخص صنعت بانکی در بورس اوراق بهادار تهران از ۲۰ آوریل ۲۰۰۹ تا ۲۰ آوریل ۲۰۲۱ انتخاب و سنجه یاد شده برای بخش بانکی محاسبه شده است. نتایج نشان دهنده این است که صنعت بانکی از زمان شیوع اپیدمی کرونا بیشترین مقدار ریسک سیستمی را نسبت به بحران های پیشین تجربه کرده است. همچنین به دلیل این که بانک ها با سطوح بالایی از ریسک نقدینگی، عدم پرداخت وام و از دست دادن درآمدهای واسطه گری در دوره اپیدمی کرونا مواجه هستند؛ به سیاست های پویا به منظور تقویت تاب آوری بانک ها در برابر بحران های مالی و غیرمالی نیاز است .

Keywords:

کرونا ویروس جدید-کووید ۱۹ , ریسک سیستمی , دلتای ارزش در معرض خطر شرطی.