نقش نشاط منابع انسانی بر توانمندسازی منابع انسانی با نقش میانجیگری منزلت اجتماعی

در پژوهش حاضر به بررسی نقش نشاط منابع انسانی بر توانمندسازی منابع انسانی با نقش میانجی گری منزلت اجتماعی در استانداری همدان پرداخته شده است . سازمانها امروزه در محیطی کاملا رقابتی که همراه با تحولات و تغییرات چشمگیر و پی شبینی نشده است باید اداره شوند و منابع انسانی کارآمد، مهم ترین مزیت رقابتی سازمان های امروزی بشمار می آید. دانشمندان علم مدیریت نیز بر این باورند که تغییر و تحول در نیروی انسانی ریشه تمام موفقیت های سازمان ها است. پس برنامه ریزی در راستای توسعه منابع انسانی یکی از مهم ترین و اصلی ترین راهکارهای اساسی و استراتژیک برای رسیدن به توسعه پایدار و جهانی سازی است. این پژوهش، بر اساس هدف تحقیقی کاربردی، روش جمع آوری اطلاعات در این پژوهش توصیفی- همبستگی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها یک تحقیق کمی بود. جامعه آماری شامل کارکنان استانداری همدان می باشند که در سال ۱۴۰۰ در آن سازمان مشغول به فعالیت بودند که تعداد کل آنها ۳۰۰ نفر در نظر گرفته شده است. حجم نمونه در پژوهش حاضر به روش تصادفی ساده و طبق جدول مورگان و کرجسی به تعداد ۱۶۹ نفر برآورد شد. سطح نشاط منابع انسانی حدود ۶۳ %، میزان منزلت اجتماعی ۶۷ % و توانمندسازی منابع انسانی از دیدگاه کارکنان ۶۸ % بود. در بین ابعاد نشاط منابع انسانی، بیشترین میانگین مربوط به بعد عاطفه منفی و کمترین میانگین مربوط به بعد رضایت از زندگی بود. در بین ابعاد منزلت اجتماعی، بعد احترام و نفوذ و بعد درآمد و ثروت به ترتیب بیشترین و کمترین میانگین را به دست آوردند. در بین ابعاد توانمندسازی منابع انسانی، بیشترین میانگین را بعد احساس موثر بودن و کمترین میانگین را بعد احساس معنی دار بودن کسب کردند. نتایج حاصل از تحلیل معادلات ساختاری با نرم افزار PLS نشان داد که نشاط منابع انسانی به میزان ۵۷ % بر منزلت اجتماعی اثرگذار بود و منزلت اجتماعی به میزان ۵۴ % متغیر توانمندسازی منابع انسانی را تبیین نمود، همچنین نشاط منابع انسانی بر توانمندسازی منابع انسانی با نقش میانجی منزلت اجتماعی به میزان ۶۵ % تاثیر گذاشت .

Keywords:

نشاط منابع انسانی , توانمندسازی منابع انسانی , منزلت اجتماعی