سیما آزادی
محمد مهدی شاطر زاده

این مقاله روشی که تحقیقات حسابداری انتقادی با آن با مساله ی لیبرالیسم رو برو می شود را بررسی می کند. نشان می دهیم که افزایش این موضوع با انتشار مباحث طرح شده، اما توسعه ی نسبتا کم فضاهای جغرافیایی مربوط، همراه بوده است. سه رویگرد مختلف در رابطه با نئولیبرالیسم شناسایی شدند (به عنوان مرحله ای از سرمایه داری، به عنوان یک گفتمان، و به عنوان حکومت پژوهی): گرچه رابطه ای ممکن است بین آن ها وجود داشته باشد، به هر حال از هم گسسته بوده و بر جستارهای مختلفی بنیاد شده اند. تلاش می کنیم که مشارکت و محدودیت های هر کدام را ترسیم کنیم. بخش دوم نقش های مختلفی را که نویسندگان انتقادی به حسابداری و مدعیانش در عرصه ی نئولیبرال و نگاهی که در تحقیقاتشان (به عنوان یک ابزار، یک پروژه یا یک موضوع) به حسابداری دارند نسبت داده اند، مطالعه می کند. این طرح ریزی به طرح پیشنهادی یک چارچوب تحلیل منجر می شود که می تواند برای درک وسیع تری از نقش حسابداری در تغییرات اقتصادی و اجتماعی استفادهشود (بر اساس مطالعه ی قرارداد های موجود در ابزار های حسابداری و اثرات توزیعی معیار ها یا آزمایشاتی که تجهیز می کنند). معابر تحقیقاتی در طول مقاله با دیدی به غنی کردن کارهای انجام شده برنئولیبرالیزم و تعیین مشارکت خاص انجام شده توسط محققان حسابداری براینگونه نقد، بحث شده اند .

حسابداری انتقادی ، لیبرالیسم ، نئولیبرال