کاربرد تکنیک کارت امتیازی متوازن در ارزیابی عملکرد سازمان ها

یک سیستم ارزیابی عملکرد میزان دستیابی سازمان به اهداف از پیش تعیین شده را از طریق اندازه گیری مجموعه ای از شاخص ها تعیین می نماید. اکثر سازمان ها به نوعی عملکرد خود را برنامه ریزی می کنند، اما آنچه که در چند سال اخیر نظر متخصصین را در این حوزه به خود جلب نموده است آن است که چه چیزی باید اندازه گیری شود، وبه عبارت دیگر، بحث درمورد درست اندازه گیری کردن می باشد. در همین ارتباط بسیاری از مدیران متوجه شده اند که سیستم ارزیابی عملکرد آنها به درستی عمل نمی کنند. علت این امر آن است که آنها شاخص های عملکردی خود را شناسایی نکرده و یا اگر کرده اند، آنها را به طرز درست و صحیحی شناسایی ننموده اند. درطول تاریخ سیستم های سنجش عملکرد واحد های کسب وکار مالی بوده است اما معیارهای مالی برای هدایت و ارزیابی مسیرهای سازمان درمحیط های رقابتی ناکافی می باشد. در مدل کارت امتیازی متوازن در کنار شاخص های مالی که بعنوان شاخص های تابع مطرح است، شاخص های هادی و عملکرد نیز در نظرگرفته می شود. این روش کلیه جنبه های مالی و غیر مالی عملکرد یک سازمان را تحت پوشش قرار داده و توازنی بین اندازه های مربوط به خروجی عملکرد مربوط به گذشته و محرکه های عملکرد آینده ایجاد می کند. کارت امتیازی متوازن BSC نظامی برای مدیریت عملکرد است، که ایده اولیه آن سال ۱۹۹۲ در خلال تحقیقات رابرت کاپلان و دیوید نورتون، در زمینه روش های نوین سنجش عملکرد سازمان شکل گرفت، که مشکلات مربوط به استفاده از معیار های مالی در ارزیابی عملکرد، مبحث پیرامون اندازه گیری دارایی های نامشهود و برطرف کردن فاصله بین تدوین و اجرای استراتژی را در بر می گرفت . هدف BSC تهیه عوامل کلیدی موفق کسب وکار برای مدیران و ایجاد هم ردیفی بین عملکرد و راهبرد کلی سازمان می باشد BSC برای مدیران ابزار هدایت سازمان برای رقابت پذیری را هم فراهم می کند. این ایده درطول زمان توسعه و تکامل فراوان یافته ، تاجاییکه یک ابزار سنجش و ارزیابی عملکرد اکنون به یک نظام مدیریت استراتژیک تبدیل شده است. ارزیابی متوازن دارای شش منظر، مالی، مشتری، رشد و یادگیری، فرآیند های داخلی، رضایت کارکنان و فرآیندهای قانونی و اجتماعی می باشد.

Keywords:

کارت امتیازی متوازن , ارزیابی عملکرد , BSC , استراتژی , شاخص های عملکردی