فاطمه شیرازی - عضو هیات علمی، گروه صنایع دستی، دانشکده هنر، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
لهیا حسینی کرمانی - عضو هیات علمی، گروه صنایع دستی، دانشکده هنر، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

رشته صنایع دستی به عنوان یکی از شاخه های هنر به دنبال ارتقاء کیفیت آموزش دانشگاهی و تربیت نیروی انسانیهنرمند، خلاق و کار آفرین است. از این رو این پژوهش می کوشد تا با بررسی سر فصل دروس صنایع دستی در مقطعکارشناسی (مطالعه موردی درس کارگاه صنایع دستی ۸، چوب) به چگونگی امکان ارتقاء آموزشی و فنی این کارگاه و بهتبع آن تربیت نیروهای توانمند و خلاق بپردازد. این پژوهش با بررسی و شرح سرفصل درس و بررسی و مقایسه تکنیکهای سنتی این سرفصل، سعی بر ارائه راهکارهایی جدید و نوین در جهت ارتقاء کمی و کیفی آموزشی این کارگاه دارد.همچنین می کوشد تا از این گذر در جهت همگامی آموزشی عالی این رشته با نیازهای جامعه و بازارکار بپردازد.سوالات مطرح در این پژوهش اینچنین قابل تبیین هستند: تکنیک های سنتی سر فصل درس کارگاه صنایع دستی۸ (چوب) بر چه اصولی استوارند؟ از چه تکنیک ها و یا ابزار جدیدی جهت به روز رسانی و ارتقاء آموزشی کارگاه صنایعدستی ۸ (چوب) می توان کمک گرفت؟ این پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی انجام می پذیرد و جمع آوری داده هایآن به روش اسنادی- کتابخانه ای و میدانی است. نتایج بیانگر آن است که سر فصل درس کارگاه صنایع دستی ۸ (چوب)مقطع کارشناسی رشته صنایع دستی به دلیل اینکه جدیدا مورد بازنگری قرار نگرفته است، بسیاری از شاخه های هنریقید شده در آن می تواند به روز رسانی شده و به صورت جدید و همگام با نیاز بازار، باز تعریف گردند. همچنین جایبرخی تکنیک های متناسب با تقاضای جامعه و ارتقاء آموزشی خالی است از جمله: طراحی تخصصی چوب، معرق منبت،جواهر سازی چوب، حجم سازی، تکنیک رزین چوب و.... که می تواند در سرفصل این درس گنجانده شود.

نطام آموزشی، هنر، صنایع دستی، چوب، کارگاه صنایع دستی ۸