بررسی آزمایشگاهی تاثیر آب های قلیایی و اسیدی بر مقاومت و دوام بتن

بتن پرمصرف ترین تولید شده ساخت انسان در دنیا به حساب می آید. عامل اصلی در سنجش بتن سخت شده دوام و مقاومت خواهند بود. لذا داشتن دوام و مقاومت بالا در بتن، مستلزم رعایت مسائلی همچون میزان اسیدی و قلیایی آب مصرفی در بتن خواهد بود. با وجود گستردگی کشور ما ایران، pH های مختلفی از آب وجود داشته باشد. به عنوان مثال آب های خلیج فارس و دریای عمان دارای آب های اسیدی می باشند. pH آب به کار رفته در بتن بین ۶ الی ۸ می باشد. حال اگر در مناطقی که از آب شرب یا آب با pH مناسب محروم بودند، بالاجبار برای تولید بتن از آب های اسیدی و قلیایی استفاده شد، چه تاثیری در دوام و مقاومت های بتن خواهد گذاشت. در این پژوهش تلاش شده است که با استفاده از آب ها اسیدی و قلیایی در بازه های ۹،۷،۵،۳و ۱۱ با یک طرح اختلاط ثابت، بتن تولید وآزمایشاتی از جمله؛ جذب آب بتن سخت شده، مقاومت کششی و فشاری بر روی بتن انجام گیرد که با توجه به نتایج به دست آمده هرچه از میزان ۶pH الی ۸ فاصله گرفته شده است، بتن با کاهش دوام و مقاومت همراه بوده ضمن این که افزایش فاصله از pH مجاز و کاهش مقاومت، بایکدیگر رابطه مستقیم دارند.

Keywords:

دوام بتن , جذب آب بتن سخت شده , نفوذ پذیری , مقاومت فشاری , مقاومت کششی