بررسی بتن خودتراکم هوا زایی شده در حفاظ های بتنی (نیوجرسی ها) با مطالعه بر پارامتر های دوامو طول عمر بتن

ایمنی حمل و نقل یکی از مسایل مهم در زمان بهره برداری از جاده ها و معابر می باشد. استفاده از حفاظ های بتنی (نیوجرسی) باابعاد و مشخصات مناسب در جداسازی معابر و جاده ها، به سبب توانایی بالا در کنترل خودروهایی که از مسیر منحرف می شوند،بخش قابل توجهی از خسارات جانی و مالی تصادفات را کاهش می دهد. ساخت بتن مناسب یکی از مهترین مسائل مربوط به حفاظهای بتنی می باشد. طرح مخلوط بتن مناسب می تواند طول عمر بتن در حفاظ بتنی را افزایش دهد و مشکلاتی نظیر کاهش طولعمر بتن تحت اثر سیکل ذوب و یخبندان که امروزه در کشور در تولید حفاظ های بتنی مشاهده می نماییم را برطرف نماید. از اینرو در این پژوهش تمامی موارد مهم را در نظر گرفتیم تا بتن خودتراکم هوا زا شده را با رویکرد دوامی تولید نماییم و بتوان طولعمر مفید بتن را افزایش داد که علاوه بر داشتن توجیه اقتصادی از تخریب محیط زیست نیز جلوگیری کند. نتایج نشان می دهداستفاده از نوع خاصی از مواد حباب زا استاندارد به همراه تکنیک خاص اضافه کردن آن در حین اختلاط، علاوه بر افزایش کاراییبتن و جلوگیری از پدیده آب انداختگی، نرخ جذب آب مویینه و حجمی بتن را کاهش می دهد. نتایج آزمون های مقاومت الکتریکیو مهاجرت تسریع شده یون کلر نشان می دهد که استفاده از حباب زا و دوده سیلیسی می تواند لوله های مویینه را در بتن کاهشدهد و نتایج مطلوبی به دست آید.

Keywords:

بتن خود تراکم , حباب زا , دوام , حفاظ بتنی , جذب آب , مقاومت الکتریکی