فرزاد کله جویی - دانشگاه شهید چمران اهواز

پژوهش حاضر به بررسی مفهوم فردیت در رمان لندنی های غریب اثر سم سلوون می پردازد. برای این منظور، شخصیت های کلیدی این رمان که اغلب سیاه پوستان مهاجر هستند، از منظر خویشتن، ذهن، و جسم بررسی خواهند شد. بحث اصلی این مقاله بر ریشه یابی رفتار سردرگم و اغلب ناکارآمد شخصیت های سیاه پوست داستان استوار است. با در نظر گرفتن این نکته، ریشه های بروز تحقیر نفس و خویشتن دو تکه در سیاه پوستان این رمان با ترکیب مفهوم درونی شدن تحقیر فرانتس فانون و ماخولیای فروید به بحث گذاشته می شود. برای نیل به این هدف، این تحقیق بر ذهن ناهشیار مردان سیاه پوست تمرکز می کند تا علل تجربه ناموفق شان از زندگی در کلان شهر سفید لندن را آشکار سازد. با توجه به نتایج به دست آمده از این پژوهش می توان گفت شخصیت پردازی های سلوون کمک چندانی به اهداف استعمارستیزانه او نمی کند و تا حد زیادی در تضاد با ویژگی های بارز ضد استعماری رمان او قرار می گیرد.

فردیت, خویشتن, درونی شدن تحقیر, ماخولیا, سم سلوون, لندنی های غریب