نوری کعب عمیر - گروه روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
رضا عزیزیه - گروه روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بهبهان، بهبهان، ایران.
علی خلفی - گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دشت آزادگان، دشت آزادگان، ایران.

ایجاد انگیزش، یکی از بزرگ ترین دغدغه های مدیران کنونی است. از این رو، هدف پژوهش حاضر طراحی و آزمودن الگویی از برخی پیشایندهای انگیزش شغلی (رضایت از ارزشیابی عملکرد، رضایت از درآمد، عدالت سازمانی و خودپایی) بود. روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع طرح همبستگی است. نمونه این پژوهش شامل ۲۲۵ نفر از کارکنان شرکت بهره برداری نفت و گاز مارون بود که به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. پرسشنامه های رضایت از ارزشیابی عملکرد (مایر و اسمیت، ۲۰۰۰)، رضایت از درآمد (اسمیت و همکاران، ۱۹۶۹)، عدالت سازمانی (کالکوئیت، ۲۰۰۱)، خودپایی (لنوکس و وولف، ۱۹۸۴) و انگیزش شغلی (رابینسون، ۲۰۰۴) جهت جمع آوری داده ها مورد استفاده قرار گرفتند. ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری (SEM) با استفاده از نرم افزار AMOS-۲۲ و SPSS-۲۲ انجام گرفت. یافته ها نشان دهنده برازش خوب الگوی پیشنهادی با داده ها بودند. برازش بهتر الگو پس از حذف یک مسیر غیرمعنی دار حاصل شد. نتایج پژوهش نشان دادند که تمامی مسیرهای مستقیم به جز مسیر مستقیم رضایت از درآمد به انگیزش شغلی، معنی دار بودند. به طور کلی نتایج نشان داد که رضایت از ارزشیابی عملکرد، عدالت سازمانی و خودپایی می توانند در پیش بینی انگیزش شغلی کارکنان نقش مهمی ایفا کنند.

رضایت از ارزشیابی عملکرد, رضایت از درآمد, عدالت سازمانی, خودپایی, انگیزش شغلی