اسماعیل کرمی - ارتش
علی حسنی - دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران
محمد رضا دهخدا - دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
پژمان معتمدی - دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

هدف: ناتریورتیک پپتید دهلیزی از قلب ترشح می شود و می تواند تاثیرات متفاوتی بر دستگاه های مختلف بدن بگذارد. از جمله مهم ترین تاثیرات این هورمون تاثیر بر سازوکار های تنظیمی فشار خون است. هدف از این مطالعه بررسی اثر فعالیت ورزشی مقاومتی با محدودیت جریان خون بر ناتریورتیک پپتید دهلیزی و متعاقب آن فشار خون است. روش­ها: این پژوهش نیمه تجربی با طرح گروهی متقاطع با اندازه گیری مکرر با هدف تعیین اثر یک جلسه فعالیت مقاومتی با شدت بالا و پایین، با و بدون محدودیت جریان خون بر سطوح سرمی ناتریورتیک پپتید دهلیزی و فشار خون مردان تمرین کرده انجام گرفت.بدین منظور از میان جامعه در دسترس ۸ مرد تمرین کرده با دامنه سنی ۷۵/۱±۲۵ سال و درصد چربی ۷/۷±۴/۱۵ به صورت تصادفی انتخاب شدند. این افراد با فاصله ۴۸ ساعت پروتکل های مختلف شامل فعالیت مقاومتی با شدت بالا (۷۵ درصد یک تکرار بیشینه) با و بدون محدودیت جریان خون و همین فعالیت را با شدت پایین (۳۰ درصد یک تکرار بیشینه) با و بدون محدودیت جریان خون انجام دادند. سطوح سرمی ناتریورتیک پپتید دهلیزی با استفاده از روش الایزا بررسی شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر تجزیه وتحلیل شد. نتایج: سطوح ناتریورتیک پپتید دهلیزی سرمی در اثر اعمال فعالیت های مقاومتی با شدت بالا و پایین، با و بدون محدودیت جریان خون تفاوت معناداری با هم ندارد (۰۵/۰≥p) همچنین تغییر معناداری در فشار خون مشاهده نشد. نتیجه گیری: به نظر می رسد اثر فعالیت های مقاومتی با شدت بالا و پایین، با و بدون محدودیت جریان خون، بر سازوکارهای تنظیمی فشار خون از طریق ترشح ناتریورتیک پپتید دهلیزی در مردان تمرین کرده تفاوتی با هم ندارد.

پپتید ناتریورتیک دهلیزی, فعالیت ورزشی مقاومتی, محدودیت جریان خون