تاثیر مکمل دهی حاد بیکربنات سدیم بر عملکرد بی هوازی مردان دوچرخه سوار نخبه و غیر نخبه

هدف تحقیق: بی کربنات سدیم با دارا بودن خاصیت تامپونی از جمله مکمل های مجاز و موثر برای کاهش خستگی می باشد. از این رو هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی تاثیر مصرف حاد مکمل بی کربنات سدیم بر عملکرد بی هوازی مردان دوچرخه سوار نخبه و غیرنخبه می باشد. روش تحقیق: بدین منظور در یک طرح تحقیق متقاطع یک سویه کور، ۱۲ دوچرخه سوار نیمه-استقامتی نخبه (۳ سال سابقه ی رقابت های ملی و بین المللی) و ۱۶ دوچرخه سوار غیر نخبه (بدون سابقه ی رقابت های رسمی) در محدوده ی سنی ۲۹- ۱۷ سال به صورت هدفمند انتخاب و در دو گروه قرار داده شدند. هر دو گروه به فاصله یک هفته، ۶۰ دقیقه قبل از اجرای آزمون ۱۰۰ میلی گرم دارونما (نمک طعام) یا ۳۰۰ میلی گرم بیکربنات سدیم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت محلول در ۲۰۰ میلی لیتر آب مصرف کردند. سپس با استفاده از آزمون بی هوازی وینگیت، شاخص های توان اوج، توان متوسط، شاخص خستگی و ضربان قلب بازیافت آزمودنی ها اندازه گیری شده و نتایج حاصله با استفاده از تحلیل واریانس (۲×۲) بررسی شدند (۰۵/۰> α). نتایج: پاسخ متغیرهای وابسته به مکمل دهی بی کربنات سدیم در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (۰۵/۰> α)، با این حال در هر دو گروه مصرف حاد مکمل بی کربنات سدیم موجب افزایش معنی دار توان اوج (۰۰۱/۰p <) و توان متوسط (۰۰۱/۰= P) و کاهش مقادیر شاخص خستگی (۰۰۱/۰p <) و ضربان قلب بازیافت دقیقه پنجم (۰۰۱/۰p <) گردید. بحث و نتیجه گیری: با توجه به بهبود ظرفیت بی هوازی مردان دوچرخه سوار نخبه و غیرنخبه متعاقب مصرف حاد مکمل بی کربنات سدیم، می توان اثر بخشی بی کربنات سدیم را بدون توجه به سطح آمادگی یا ظرفیت تامپونی عضلات ورزشکاران محتمل دانست

Keywords:

بیکربنات سدیم , توان , دوچرخهسوار , شاخص خستگی