تاثیر تمرینات تداومی و تناوبی شدید به همراه مصرف رزوراترول بر سطوح پروتئین های ۳ SIRT و ۱ OGG بافت کبد موش های نر
عنوان مقاله: تاثیر تمرینات تداومی و تناوبی شدید به همراه مصرف رزوراترول بر سطوح پروتئین های ۳ SIRT و ۱ OGG بافت کبد موش های نر
شناسه ملی مقاله: JR_OEPPA-13-1_010
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_OEPPA-13-1_010
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمد اسماعیل افضل پور - گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بیرجند، بیرجند ایران،
هادی سریر - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
زوفا زنجیریان - گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بیرجند، بیرجند ایران
محسن محمدنیا احمدی - گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بیرجند، بیرجند ایران
الهام قاسمی - گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بیرجند، بیرجند ایران
خلاصه مقاله:
محمد اسماعیل افضل پور - گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بیرجند، بیرجند ایران،
هادی سریر - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
زوفا زنجیریان - گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بیرجند، بیرجند ایران
محسن محمدنیا احمدی - گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بیرجند، بیرجند ایران
الهام قاسمی - گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بیرجند، بیرجند ایران
هدف پژوهش: سیرتوئین -۳ (SIRT۳) یک استیلزدای میتوکندریایی است که از طریق استیلاسیون پروتئین اگزو گوانین گلیکوسیلاز-۱ (OGG۱)، سبب ترمیم آسیب های DNA میتوکندریایی و جلوگیری از آپوپتوزیس سلولی می گردد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر شش هفته تمرین تداومی و تناوبی شدید همراه با مصرف رزوراترول، بر سطوح SIRT۳ وOGG۱ بافت کبد موش های صحرایی نر ویستار بود.روش پژوهش: ۴۸ موش صحرایی بطور تصادفی به شش گروه هشت تایی شامل گروه های کنترل، مکمل، تمرین تداومی، تمرین تداومی + رزوراترول، تمرین تناوبی، و گروه تمرین تناوبی + رزوراترول تقسیم شدند. تمرینات تداومی و تناوبی به مدت شش هفته، شش روز در هفته، به ترتیب با شدت ۸۰ و ۹۵ - ۱۰۰ درصد VO۲max بر روی نوارگردان مخصوص موش ها اجرا گردید. گروههای دریافت کننده رزوراترول روزانه ۵۰ میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن مکمل دریافت نمودند. پس از مداخله، حیوانات بی هوش و نمونه کبدی آن ها جهت تجزیه و تحلیل جدا گردید.یافته ها: پس از شش هفته در گروه های تمرین تداومی (۰۰۰۱/۰=p) و تمرین تداومی + رزوراترول (۰۰۰۱/۰=p) سطوح OGG۱ کبد افزایش یافت. همچنین شش هفته مصرف رزوراترول (۰۱/۰ =p)، تمرین تناوبی (۰۴/۰ =p)، تمرین تناوبی + رزوراترول (۰۴/۰ =p)، تمرین تداومی (۰۰۱/۰=p)، و تمرین تداومی + رزوراترول (۰۰۱/۰=p) سبب افزایش سطح SIRT۳ بافت کبد گردید؛ این در حالی بود که افزایش این دو متغیر در گروه تمرین تداومی + مکمل به طور معنی داری بیشتر از سایر گروه ها بود (۰۰۱/۰=p).نتیجه گیری: در مقایسه با تمرین تناوبی شدید، اجرای تمرینات تدوامی به همراه مصرف رزوراترول می تواند بهبودی بیش تری در عملکرد و بیوزنز میتوکندریایی بافت کبد؛ ایجاد کند.
کلمات کلیدی: رزوراترول, سیرتوئین-۳, اگزو گوانین گلیکوسیلاز-۱, تمرین تداومی و تناوبی شدید
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1269161/