تاثیر تمرین تناوبی شدید و تمرین تداومی بر عملکرد سلولهای بنیادی و ظرفیت خود نوزایی سلول های میوکاردموش های صحرایی

هدف: نشان داده شده که فعالیت ورزشی در بیشتر گونه های جانوری به افزایش و بهبود شاخص­های عملکردی قلبی منجر می شود. به نظر می­رسد که به دنبال انواع فعالیت ورزشی ظرفیت خود نوزایی قلبی از طریق افزایش تشکیل کاردیومیوسیت­های جدید افزایش می­یابد. مطالعه حاضر تاثیر تمرینات تناوبی شدید و تداومی بر عملکرد سلول های بنیادی و ظرفیت خود نوزایی قلبی را بررسی می­کند.روش شناسی: ۲۴ عدد رت ویستار نر بالغ به سه گروه تمرین تناوبی شدید ،تداومی و کنترل تقسیم شدند. پروتکل های تمرینی ۵ روز در هفته و ۶ هفته اجرا شد. بافت قلب استخراج و مقادیر c-Kit و  Ki۶۷ به روش ایمونوهیستوشیمی و بیان ژن  Nkx۲.۵به روش RealTime-PCR آنالیز شد. روش اماری تحلیل واریانس یک طرفه با معناداری  )۰۵/۰(P≤ استفاده شد. نتایج: افزایش معنادار سلول­های مثبت c-Kit در گروه تمرین HIIT )۰۰/۰(P≤ و در گروه تداومی )۰۱۸/۰(P≤  مشاهده شد که این افزایش در گروه HIIT بیشتر بود. افزایش معنادار سلول های مثبتKi۶۷  در گروه تمرین HIIT )۰۰/۰(P≤ و گروه تداومی )۰۵/۰(P≤ مشاهده شد که این افزایش در گروهHIIT  بیشتر بود. همچنین افزایش معنادار بیان ژن  Nkx۲.۵در گروه تمرین HIIT )۰۱۵/۰(P≤و در گروه تداومی )۰۳/۰(P≤ مشاهده شد که این افزایش در گروه تداومی بیشتر بود. بحث و نتیجه گیری:به نظر می رسدتمرینات ورزشی از طریق افزایش تکثیر سلول­های بنیادی در قلب بازسازی قلب را آغاز کرده و متعاقب آن تمایزc-Kit را فعال و بیان ژن Nkx۲.۵۵ را که دو عامل اصلی رونویسی اولیه دودمان قلب هستند افزایش می­دهد؛ که موجب تولید سلولهای جدید قلب می­شود. 

Keywords:

تمرین HIIT , تمرین تداومی- سلول های بنیادی قلب , c-Kit- Nkx۲.۵