CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

بررسی تاثیر ۱۰ هفته تمرین هوازی کم شدت همراه با محدودیت جریان خون بر میزان پروتئین فاکتور نروتروفیک مشتق شده از مغز(BDNF) در عضلات سلئوس، EDL و عصب سیاتیک موشهای صحرایی نر سالمند

عنوان مقاله: بررسی تاثیر ۱۰ هفته تمرین هوازی کم شدت همراه با محدودیت جریان خون بر میزان پروتئین فاکتور نروتروفیک مشتق شده از مغز(BDNF) در عضلات سلئوس، EDL و عصب سیاتیک موشهای صحرایی نر سالمند
شناسه ملی مقاله: JR_OEPPA-12-1_005
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:

محمدعلی بحرینی پور - دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزش دانشگاه شهید بهشتی
فریبرز هوانلو - دانشیار دانشگاه شهید بهشتی
سیاوش جوکار - ۱- مرکز تحقیقات فیزیولوژی، پژوهشکده علوم فیزیولوژی پایه و بالینی ، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران ۳- گروه فیزیولوژی و فارماکولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
حمید نجفی پور - ۱- مرکز تحقیقات فیزیولوژی، پژوهشکده علوم فیزیولوژی پایه و بالینی ، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران ۲- مرکز تحقیقات قلب و عروق، پژوهشکده علوم فیزیولوژی پایه و بالینی ، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران

خلاصه مقاله:
چکیدههدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر ۱۰ هفته تمرین هوازی کم شدت همراه با محدودیت جریان خون بر میزان پروتئین فاکتور نروتروفیک مشتق شده از مغز(BDNF) در عضلات سلئوس و EDL و همچنین عصب سیاتیک موشهای صحرایی نر سالمند بود.روش تحقیق: ۶۰ موش صحرایی نر کهنسال(۲۳-۲۴ ماه) نژاد ویستار، وزن بین ۳۵۵ تا ۴۸۱ گرم بودند که به ۶ گروه تصادفی، گروه جراحی(BFR)، گروه جراحی ورزش(BFR+Ex)، گروه شم( Sham)، گروه شم ورزش(Sham+Ex)، کنترل( Ctl) و گروه کنترل ورزش(Ex) تقسیم شدند. گروه ها بعد از ۱۰ هفته تمرین سبک هوازی (۱۵متر/دقیقه) به مدت ۱ ساعت، ۵ جلسه در هفته تمرین کردند و ۴۸ ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، قربانی شدند. نمونه عضلات و عصب سیاتیک بلافاصله جدا در نیتروژن جامد گذاشته و در دمای ۸۰- درجه حفظ شدند. نمونه ها پروتئینی توسط روش وسترن بلات مورد سنجش قرار گرفتند. در این مطالعه تجزیه و تحلیل داده های تحقیق با استفاده از نرم افزار آماری  SPSSورژن ۱۸انجام شد. توزیع طبیعی داده ها به وسیله آزمون شاپیرو - ویلک مشخص شد. برای آزمون فرضیه های تحقیق از تحلیل واریانس یک سویه استفاده گردید. همچنین جهت تفاوت معنی داری بین گروه های مختلف از آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. سطح معناداری ۰.۰۵ P≤ در نظر گرفته شد.نتایج: نتایج نشان داد که پروتئین BDNF در عضله EDL درگروه BFR+Ex تنها با گروه های Ctl و Sh کاهش معنی دار(۰.۰۵P˂) داشت. همچنین در عضله سلئوس گروه BFR+Ex با تمامی گروه ها کاهش معنی داری(با گروه های Ctl ، Sh و BFR ۰.۰۰ =p و Ex و Sh+Ex ۰.۰۳ p˂ ) داشت. علاوه بر این گرو ه های  Ex، Sh+Ex نیز نسبت به گروه Ctl و Sh (۰.۰۰= p) کاهش معنی داری داشتند. از طرفی در عصب سیاتیک گروه BFR+Ex نسبت به همه ی گروه ها افزایش معنی داری(۰.۰۰= p) را نشان داد.  نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که این نوع تمرینات می تواند بر میزان پروتئین BDNF عضلات تند و کند انقباض تاثیر گذاشته و موجب جریان برگشتی از عضله به عصب شود. همچنین افزایش پروتئین BDNF بعد از این تمرینات در عصب سیاتیک مشاهده شد. و نشان داد که BFR+Ex به عنوان یک روش تمرینی می تواند روی عصب و عضله تاثیر مثبت بگذارد.کلمات کلیدی: تمرین استقامتی-فاکتورهای نروتروفیک- کاهش جریان خون- دوران پیری 

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1269206/